Bitwa pod Kurowem (1831): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m błędny link
więcej opisu
Linia 7:
W tym czasie na głównym froncie powstania panował zastój. Polacy po [[Bitwa pod Grochowem|bitwie grochowskiej]] nie mieli pomysłu na prowadzenie operacji wojennych, a Rosjanie nie mieli możliwości szturmu na [[Warszawa|Warszawę]].
 
Generał Dwernicki realizując plan dostania się na [[Podole]], w celu wzniecenia tam powstania, przekroczył [[Wisła|Wisłę]], zajął [[Puławy]] i kierował się na wschód, generalnie wzdłuż szosy lubelskiej. Siły Dwernickiego wynosiły 6,5 tysiąca ludzi, przeważnie dobrze wyszkolonego, zaprawionego w boju żołnierza, oraz 12 dział. Był to odział zbyt duży i zbyt cenny, by przeznaczać go na boje partyzanckie na Podolu, ale zbyt słaby, by mógł liczyć się w walce z Kreuztem na Lubelszczyźnie czy Ridigerem na Podolu (11 tysięcy ludzi i 36 dział).
 
==Przebieg bitwy==
O samej bitwie niewiele wiadomo. Jest ona rzadko wzmiankowana, z czego można wznioskować, że miała ona niewielkie znaczenie strategiczne. DwernickiPod pokonałKurowem stała straż przedniąprzednia [[korpus]]u barona Kreutza. Strażą tą był oddział dragonów fińskich, wyposażony również w artylerię polową. Dwernicki pokonał dragonów i zdobył 4 działa.
 
==Konsekwencje==