Madame Butterfly: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Joanna Kośmider (dyskusja | edycje)
WP:SK, drobne redakcyjne
Linia 20:
|source =
}}
 
'''Madame Butterfly''' ('''Madama Butterfly''') – opera w trzech aktach (pierwotnie w dwóch) [[Giacomo Puccini|Giacoma Pucciniego]] z [[1904]].
 
Linia 46 ⟶ 45:
'''Czas i miejsce akcji:''' Nagasaki, przełom XIX i XX wieku.
 
Gdy w porcie w Nagasaki zacumował okręt marynarki Stanów Zjednoczonych ''Abraham Lincoln'', jeden z marynarzy – Benjamin Franklin Pinkerton postanowił się nieco zabawić. W tym celu za pośrednictwem organizującego według japońskiego zwyczaju śluby Goro, chce "na 999 lat" ożenić się z piętnastoletnią gejszą Cio-cio-san (niekiedy Cho-cho-san), zwaną też Butterfly. Ceremonia ma się odbyć w domku na wzgórzu. Amerykański konsul Sharpless przestrzega jednak młodego oficera. Twierdzi, że dziewczyna jest w nim naprawdę zakochana, podczas gdy Pinkerton związek z Japonką traktuje nie do końca poważnie. Rzeczywiście młoda narzeczona, przygotowując się do ślubu z Amerykaninem, przyjęła w misji chrzest, a wuj bonzo, który odkrył tą zdradę japońskiej tradycji, pojawia się tuż za młodą gejszą i jej orszakiem w miejscu ceremonii, wyklinając wiarołomną. Burzy to całą ceremonię, zaproszeni opuszczają nowożeńców. Młodzi spędzają jednak upojną noc okraszoną (jak twierdzi Józef Kański) jednym z najpiękniejszych duetów opery – ''Bimba degli occhi''.
 
[[Plik:Geraldine Farrar in the role of Madame Butterfly.png|mały|250px|[[Geraldine Farrar]] jako Butterfly]]
 
Pinkerton musiałmusi jednak wypłynąć z powrotem do Ameryki, ale obiecałobiecuje swej japońskiej żonie, że wróci, gdy rudziki uwiją nowe gniazda. Cio-cio-san wraz z wierną Suzuki wyczekuje co roku jego przybycia. Służebnica jednak, widząc realnie otaczającą ich coraz większą biedę, trzeźwiej ocenia sytuację. Także Sharpless próbuje uświadomić dziewczynie jej położenie i doradza przyjąć awanse bogatego księcia Yamadori. Ta nie wierzy słowom konsula i w odpowiedzi oznajmia mu, że istnieje dodatkowa więź łącząca ją z marynarzem i Ameryką – ich syn.
 
Niedługo po tym jak Sharpless opuszcza Butterfly, ''Abraham Lincoln'' znowu zawija do Nagasaki. Madame Pinkerton, jak sama siebie nazywa, przystraja wraz z Suzuki cały dom kwiatami (''Scuoti quelle fronda''). Niestety,Oficer oficerjednak nie przychodzi i dziewczyna znużona oczekiwaniem wreszcie zasypia. Gdy pojawia się w końcu Sharpless z Pinkertonem, niepokój Suzuki budzi towarzysząca im młoda Amerykanka. To nowa, "prawdziwa" żona oficera. Butterfly także rozumie wszystko, sięga po ojcowski sztylet z inskrypcją ''Niech z honorem umiera ten, komu los nie pozwolił żyć z honorem''. przedPrzed śmiercią do izby wbiega jeszcze dziecko, nieświadome do końca, że jest tu tylko po to, by pożegnać się z matką. Pinkerton, który wpada do pokoju po chwili z jej imieniem na ustach, jest już tylko świadkiem ostatniego tchnienia kobiety, która dla niego poświęciła życie, i jej milczącej zgody na zabranie ich synka.
 
== Historia utworu ==
Premiera pierwszej wersji opery miała miejsce [[17 lutego]] [[1904]] w [[Mediolan|mediolańskiej]] [[La Scala|La Scali]]. ''Madame Butterfly'' składała się wtedy z dwudwóch aktów i została bardzo chłodno przyjęta. Cztery miesiące później wystawiono ją ponownie w [[Brescia|Brescii]], dzieląc nieproporcjonalnie długi drugi akt na dwie części i wprowadzając inne drobniejsze zmiany. Tym razem dzieło Pucciniego odniosło olbrzymi sukces, przenosząc się na deski [[Metropolitan Opera]] w [[1907]].
 
Obecnie we [[Włochy|Włoszech]] wystawia się najczęściej wersję dwuaktową, w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]] bardziej popularna jest wersja trzyaktowa.
 
== Zobacz też ==
* [[Miss Saigon]] – musical wykorzystujący wątki ''Madame Butterfly''
 
== Bibliografia ==
{{bibliografiaBibliografia start}}
* Józef Kański, "''Przewodnik operowy", '', Polskie Wydawnictwo Muzyczne S. A.'', Kraków 2008;, ISBN 978-83-224-0721-9.
* Kolekcja ''La Scala – Najsławniejsze opery świata'', Polskie Media Amer.Com, Oxford Educational Sp. z o.o., 2006-20082006–2008, ISBN 978-83-252-0161-6.
{{Bibliografia stop}}