Alodia (państwo): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawka |
m poprawka |
||
Linia 99:
Alodia jako ukształtowane państwo pojawia się przy okazji chrystianizacji ziem między [[Egipt|Egiptem]] a [[Etiopia|Etiopią]], której władcy z królestwa Aksum od [[IV wiek|IV wieku]] byli [[chrześcijaństwo|chrześcijanami]]. Zaraz po nawróceniu [[Aksum]], terenem ożywionej działalności misyjnej stała się Nubia a działali tu głównie mnisi egipscy. W [[V wiek|V wieku]] oficjalnie doszło do rozłamu chrześcijaństwa wschodniego na tle sporów [[Chrystologia|chrystologicznych]]. Zwolennicy monofizytyzmu i diofizytyzmu zaczęli się nawzajem zwalczać. [[Monofizytyzm]] cieszył się poparciem kościoła egipskiego i tamtejsi duchowni głosili chrześcijaństwo w Nubii przy zachowaniu nauki monofizyckiej. Tymczasem w okolicach połowy VI wieku cesarz [[Justynian I Wielki|Justynian]], będący zdania iż tylko chrystianizacja plemion nubijskich przyniesie spokój egipskiej granicy imperium, zaczął wysyłać tu misjonarzy, którzy głosili oczywiście doktrynę której przychylny był cesarz- [[Diofizytyzm|diofizytyzm]].
W zależności od regionu chrystianizacja Nubii przebiegała różnie, choć wydaje się że była raczej pokojowa. Zdarzało się jednak że pozyskanie dla chrześcijaństwa lokalnych władców kończyło się prześladowaniami ich poddanych pozostających przy rodzimych kultach (nosząca ślady zniszczenia świątynia z Qasr Ibrim<ref>[http://www.nubianet.org/about/about_history10.html. | The Nubian Christian Kingdoms: 600-1500 AD]</ref>). Prawdopodobnie to właśnie owocem tego ruchu misyjnego było przyjęcie chrześcijaństwa przez władców Alodii w [[VI wiek|VI wieku]], prawdopodobnie w 580 roku<ref>[http://www.nubianet.org/about/about_history10.html. | The Nubian Christian Kingdoms: 600-1500 AD]</ref>. Ciężko stwierdzić na ile nowa religia obejmował ogół mieszkańców, ale wydaje się że z biegiem czasu skutecznie wyparła ona stare kulty. [[XIII wiek|XIII]] wieczny kronikarz koptyjski, [[Abu al-Makarim]], pisał że w królestwie Alwy istnieje aż czterysta kościołów<ref>Atiya, Aziz S., ''Historia kościołów wschodnich'', s.375</ref>. Część historyków powątpiewa w jego dokładność, ale niemal wszyscy zgadzają się że opis ten dobrze oddaje fakt zakorzenienia się chrześcijaństwa w
Nowo pozyskanej dla chrześcijaństwa Nubii nie ominęły spory chrystologiczne i tak z trzech znanych nam królestw Nobatia przyjęła chrześcijaństwo monofizyckie, stając po stronie kościoła egipskiego; Makuria szukająca oparcia w [[Imperium Bizantyjskie|Cesarstwie]] przyjęła diofizytyzm; Alodia stojąca w opozycji do Makurii przyjęła monofizytyzm <ref>[http://www.nubianet.org/about/about_history10.html. | The Nubian Christian Kingdoms: 600-1500 AD]</ref> a o działalności misjonarskiej tego odłamu chrześcijaństwa świadczy na przykład [[Jan z Efezu]], opisujący historię misjonarzy udających się do Alodii, prześladowanych z powodu swego monofizytyzmu w Makurii.
| |||