Michniów: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Linki zewnętrzne: Usunięcie zbędnego szablonu {{stub}} |
drobne redakcyjne |
||
Linia 38:
W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Michniów był siedzibą sztabu [[Partyzantka|partyzanckiego]] zgrupowań "[[Jan Piwnik|Ponurego]]" (zanim zgrupowanie przeniosło się na [[Wykus]]). Wielu mieszkańców wsi bądź było członkami [[Armia Krajowa|AK]] i [[Bataliony Chłopskie|BCh]], bądź aktywnie współpracowało z partyzantką (np. sklep rodziny Materków był punktem kontaktowym dla oficerów i żołnierzy, którzy dołączali do oddziałów "Ponurego", a większość dostarczanego partyzantom prowiantu pochodziła właśnie z Michniowa).
W wyniku zdrady ppor. Jerzego Wojnowskiego "Motora" w dniu [[12 lipca]] [[1943]] hitlerowskie komando otoczyło wieś kordonem żandarmów i rozpoczęło
Wieść o akcji pacyfikacyjnej dotarła do "Ponurego" zbyt późno by interweniować. Dowództwo oddziału zdecydowało się na akcję odwetową i w nocy 12-13 lipca pod wsią [[Łączna (województwo świętokrzyskie)|Łączna]] zatrzymano pociąg pośpieszny Warszawa→Kraków i zastrzelono (wedle źródeł partyzanckich) około 180 Niemców. Na burtach wagonów partyzanci wyryli napisy ''Za Michniów''. Mimo postanowienia "Ponurego" o ewakuacji reszty mieszkańców Michniowa pozostali oni w ocalałych domach. [[13 lipca]] rano ten sam niemiecki oddział antypartyzancki dokończył dzieła zniszczenia wsi: rozstrzelano wszystkich mieszkańców, których zastano w wiosce, spalono wszystkie ocalałe po akcji z 12 lipca zabudowania. [[Okupacja niemiecka w Polsce 1939-1945|Władze okupacyjne]] zakazały odbudowy wsi i uprawy michniowskich pól.
|