Michniów: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
→‎Linki zewnętrzne: Usunięcie zbędnego szablonu {{stub}}
Mix321 (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 38:
W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Michniów był siedzibą sztabu [[Partyzantka|partyzanckiego]] zgrupowań "[[Jan Piwnik|Ponurego]]" (zanim zgrupowanie przeniosło się na [[Wykus]]). Wielu mieszkańców wsi bądź było członkami [[Armia Krajowa|AK]] i [[Bataliony Chłopskie|BCh]], bądź aktywnie współpracowało z partyzantką (np. sklep rodziny Materków był punktem kontaktowym dla oficerów i żołnierzy, którzy dołączali do oddziałów "Ponurego", a większość dostarczanego partyzantom prowiantu pochodziła właśnie z Michniowa).
 
W wyniku zdrady ppor. Jerzego Wojnowskiego "Motora" w dniu [[12 lipca]] [[1943]] hitlerowskie komando otoczyło wieś kordonem żandarmów i rozpoczęło akcję [[pacyfikacjaZbrodnia w Michniowie|akcję pacyfikacyjną]]. Stu mieszkańców (głównie mężczyzn) spalono żywcem w domach i stodołach lub zastrzelono, ponad pięćdziesiąt osób wywieziono do [[Obóz koncentracyjny|obozów]].
 
Wieść o akcji pacyfikacyjnej dotarła do "Ponurego" zbyt późno by interweniować. Dowództwo oddziału zdecydowało się na akcję odwetową i w nocy 12-13 lipca pod wsią [[Łączna (województwo świętokrzyskie)|Łączna]] zatrzymano pociąg pośpieszny Warszawa→Kraków i zastrzelono (wedle źródeł partyzanckich) około 180 Niemców. Na burtach wagonów partyzanci wyryli napisy ''Za Michniów''. Mimo postanowienia "Ponurego" o ewakuacji reszty mieszkańców Michniowa pozostali oni w ocalałych domach. [[13 lipca]] rano ten sam niemiecki oddział antypartyzancki dokończył dzieła zniszczenia wsi: rozstrzelano wszystkich mieszkańców, których zastano w wiosce, spalono wszystkie ocalałe po akcji z 12 lipca zabudowania. [[Okupacja niemiecka w Polsce 1939-1945|Władze okupacyjne]] zakazały odbudowy wsi i uprawy michniowskich pól.