Wersja z 10:46, 21 lip 2011 edytuj Gbylski (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 31 087 edycji m Usunięto kategorię "II wojna światowa" za pomocą HotCat nadrzędna ← poprzednia edycja		Wersja z 11:40, 21 lip 2011 edytuj anuluj edycję Muta112 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 5910 edycji lit., drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 26: }} '''Projekt Anvil''' – program [[US Navy]] z lat [[II wojna światowa\|II wojny światowej]], przebudowy wyeksplatowanych bombowców [[B-24\|B-24D]] i J (w wersji używanej przez marynarkę oznaczonych jako PB4Y-1) na latające bomby, samoloty wypełnione materiałem wybuchowym, zdalnie sterowane drogą radiową, przeznaczone do niszczenia silnie umocnionych celów. == Geneza == Główny powód, dla którego US Navy zainteresowała się projektem opracowania sterowanych drogą radiową samolotów wypełnionych materiałem wybuchowym był ten sam dla którego czyniło to [[USAAF]] ([[projekt Afrodyta]]). Zagrożenie ze strony nowej [[III Rzesza\|hitlerowskiej]] [[Broń V\|broni odwetowej]] ([[język niemiecki\|niem.]] ''Vergeltungswaffe''), dalekonośnego działa miotającego pociski balistyczne [[V3\|V-3]], które miało ostrzeliwać [[Londyn]]. Marynarka miała spore doświadczenie w wykorzystaniu sterowanych drogą radiową aparatów zarówno latających jak i pływających (np. sterowane drogą radiową torpedy TDN-1 oraz TDR). Dlatego zdecydowano się przebudować kilka B-24 na wersję nosiciela ładunku wybuchowego oznaczonego jako BQ-8. == Konstrukcja == Usunięto całe zbędne wyposażenie: uzbrojenie, opancerzenie, wieżyczki strzeleckie, wyposażenie bombowe. W samolocie zainstalowano urządzenia odbiorcze mające przekazywać za pomocą [[serwomechanizm]]ów polecenia dla [[Automatyczny pilot (lotnictwo)\|autopilota]]. Całość miała być sterowana radiokomendowo z towarzyszących samolotów sterujących, dwóch maszyn typu [[Lockheed Ventura]]. == Służba == Po starcie ~~samoltu~~samolotu, ładunek wybuchowy na jego pokładzie był uzbrajany a załoga w składzie pilot i technik uzbrojenia opuszczali maszynę na spadochronach. Do celu samolot był prowadzony przez maszyny prowadzące. Pierwsza misja tak przebudowanego B-24 odbyła się [[12 sierpnia]] [[1944]] roku. Celem miały być schrony V-3 w [[Mimoyecques]], niedaleko [[Calais]] we [[Francja\|Francji]]. Gdy załoga BQ-8 otrzymała rozkaz uzbrojenia ładunku i opuszczenia samolotu nastąpiła potężna eksplozja. Na pokładzie zginęła cała załoga w składzie: porucznik pilot [[Joseph P. Kennedy, Jr.]] i technik pokładowy [[porucznik]] Wilford J. Willy. Joseph Patrick Kennedy był synem ówczesnego [[ambasador]]a Stanów Zjednoczonych w [[Wielka Brytania\|Wielkiej Brytanii]] i starszym bratem przyszłego prezydenta USA -– [[John Fitzgerald Kennedy\|Johna Fitzgeralda Kennedy]]. Prawdopodobnie doszło do usterki lub błędu podczas uzbrajania ładunku Torpexu. Druga misja odbyła się [[3 września]] 1944 roku. Celem były schrony okrętów podwodnych na [[Helgoland]]zie. Samolot został prawidłowo skierowany w rejon celu lecz prawdopodobnie został uszkodzony przez artylerię przeciwlotniczą i rozbił się eksplodując na miejscowym lotnisku. Po tym wydarzeniu nie przeprowadzano już więcej lotów w ramach projektu Anvil. [[Plik:Ventura LOC 8e01506u.jpg\|thumb\|left\|250px\|Lockheed PV-1 Ventura]]

Projekt Anvil: Różnice pomiędzy wersjami