Karabinek Tabuk: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: it:Fucile di precisione Tabuk, ru:Tabuk |
poprawa linków, drobne redakcyjne |
||
Linia 4:
=== Historia konstrukcji ===
Do połowy [[Lata 70. XX wieku|lat 70. XX wieku]] w Iraku nie produkowano broni strzeleckiej. Broń sprowadzano głównie z bloku wschodniego (pistolety [[Pistolet TT|TT]], rumuńskie karabiny szturmowe [[Karabin AIM|AIM i AIMS]]). Zakupiono także duże
Jednocześnie z zakupami broni za granicą trwały prace nad rozpoczęciem produkcji broni w kraju. W [[1978]] roku rozpoczęto produkcję karabinów ''Tabuk''. Była to wersja licencyjna [[Jugosławia|jugosłowiańskiego]] karabinu [[Zastava M70B]]. Podobnie jak AIM i
W Iraku produkowana byłą zarówno wersja z kolbą stałą (M70B1) jak i z kolba składaną (M70AB2). W kilka lat później pojawiły się kolejne wersje Tabuka. Były to już wersje opracowane w Iraku.
Linia 12:
Jako pierwsze pojawiły się w [[Lata 80. XX wieku|latach 80. XX wieku]] wersje eksportowe kalibru 5,56 × 45 mm. Jedyną różnicą pozwalającą na odróżnienie ich od wersji kalibru 7,62 mm jest [[magazynek]] o mniejszej krzywiźnie.
Następną wersją był Tabuk-karabinek. Przy nie zmienionej długości rury gazowej zastosowano krótszą lufę kończącą się tuż za komorą gazową. Lufa zakończona jest [[Tłumik płomieni|szczelinowym tłumikiem płomieni]]. Według oficjalnych danych miał on także pełnić rolę nasadki do miotania granatów nasadkowych ale jest to wątpliwe (ma zbyt małą długość). Muszkę umieszczoną w pierścieniowej osłonie przeniesiono na komorę gazową. Do karabinka można przyłączyć bagnet. Łoże jest odmienne niż w pozostałych Tabukach i przypomina oryginalne łoże AK (dwa otwory wentylacyjne i dolny występ). Wraz z karabinkiem opracowano krótsze magazynki dwudziestonabojowe. Skrócony Tabuk jest jedną z najrzadziej spotykanych odmian AK co może świadczyć że nie był wytwarzany w dużych
Poza wersją skróconą opracowano także wersję [[Karabin wyborowy|wyborową]]. Posiadała ona dłuższą lufę zakończoną tłumikiem płomieni i kolbę z dużym wycięciem ( z możliwością zamocowania baki). Na lewym boku komory zamkowej znajdował się typowy wspornik dla celownika optycznego (stosowano celownik zbliżony budową do PSO-1 stosowanego w karabinach [[Karabin SWD|SWD]]). Wersja snajperska nie posiadała regulatora gazowego. W odróżnieniu od innych wyborowych wersji AK ([[Karabin PSL|PSL]], [[Karabin Zastava M76|Zastava M76]]) nie zmieniono naboju i wersja wyborowa także strzelała nabojem pośrednim 7,62 × 39 mm. Podobnie jak karabinek także ta wersja była wytwarzana w małych ilościach.
|