Aleksandr Kutiepow: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
linki |
poprawa linków do ujedn., WP:SK, lit. |
||
Linia 2:
'''Aleksander Pawłowicz Kutiepow''' (ur. [[28 września]] [[1882]] w [[Czerepowiec|Czerepowcu]] - zm. [[1930]] wg jednego źródła w więzieniu NKWD w Moskwie - 6 maja, wg innego na Morzu Czarnym pod [[Noworosyjsk]]iem - 5 maja) - [[generał]] piechoty [[Armia Imperium Rosyjskiego|armii Imperium Rosyjskiego]] z [[1920]] r., uczestnik [[wojna rosyjsko-japońska|wojny z Japonią 1904 - 1905]], uczestnik [[I wojna światowa|I wojny światowej]], uczestnik walk z bolszewikami.
Pochodził z rodziny szlacheckiej. Zakończył gimnazjum klasyczne w [[Archangielsk]]u i Szkołę Oficerską junkrów w [[Petersburg]]u. Oficer z 1904 r. Po mianowaniu na stopień oficerski służył w 85 Wyborskim Pułku Piechoty, w którym walczył w wojnie rosyjsko-japońskiej. Od 1907 r. oficer w Preobrażeńskim Pułku Gwardii Cesarskiej. W I wojnie światowej kapitan - dowódca kompanii, batalionu w tymże pułku. Od sierpnia 1917 dowódca Preobrażeńskiego Pułku Gwardii Cesarskiej. Siłami pułku w końcu 1917 r. próbował rozbroić żołnierzy Wołyńskiego i Litewskiego Pułków Gwardii Cesarskiej, stany osobowe których opowiedziały
Po przybyciu do Francji kierował tajnymi pracami na Rosję i był członkiem [[Rosyjski Związek Ogólnowojskowy|Rosyjskiego Związku Ogólnowojskowego]] (ROWS). Po śmierci [[Piotr Wrangel|generała Piotra Wrangla]] 29 kwietnia [[1928]] Mikołaj Mikołajewicz wyznaczył go przewodniczącym tej organizacji.
W styczniu 1930 roku został porwany w [[Paryż]]u przez grupę [[OGPU]] [[Jakow Sieriebrianski|Jakowa Sieriebrianskiego]] wraz z rezydentami francuskimi. Organizatorem porwania był późniejszy atach'e rosji Sowieckiej generał hrabia A. A. Ignatiew. Z Paryża został przetransportowany do [[Hawr]]u na statek rosyjski "Nieftiesyndykat". Wg jednego źródła statek ten przywiózł go do Leningradu 3 maja 1930 nieprzytomnego pod wpływem środków
Nagrodzony Bronią św. Jerzego i [[Order św. Jerzego|orderem św. Jerzego IV stopnia]]
== Bibliografia ==
* K. A. Zalesskij Prawitieli i wojennaczalniki, wyd. WECZE Moskwa 2000
|