Czerwiec 1976: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Wydarzenia późniejsze: informacje o decyzjach Gierka |
→Przebieg: informacje o aktach wandalizmu podczas akcji |
||
Linia 24:
== Przebieg ==
* [[24 czerwca]] – transmisja na żywo przemówienia premiera [[Piotr Jaroszewicz|Piotra Jaroszewicza]] i ogłoszenie podwyżek (''nowych cen'').
* [[25 czerwca]] – treść przemówienia pojawia się w prasie. Strajkuje 97 zakładów, m.in. w [[Radom]]iu, [[Ursus (dzielnica Warszawy)|Ursusie]] i [[Płock]]u. Rząd PRL ukrył przed opinią publiczną fakt wybuchu zamieszek, nazywając je "drobnymi, chuligańskimi wybrykami". Mimo to, szybko wycofał się z zapowiadanych podwyżek, w lęku przed rozszerzeniem się protestów na cały kraj i zaproponował rozpoczęcie "szerokich konsultacji społecznych na temat podwyżek cen i trudnościach w zaopatrzeniu". Równolegle przeprowadzono szybką, brutalną pacyfikację strajków, nadal utrzymując że były to tylko chuligańskie wybryki. W Radomiu okradziono i zdemolowano ponad 100 sklepów. W Ursusie rozkręcono szyny na międzynarodowej linii kolejowej. Oddziały Milicji były celowo nie wyposażone w broń palną. Edward Gierek wydał zalecenia traktujące użycie milicji przeciwko robotnikom jako ostateczność. Tak też się stało, zwlekano z użyciem ZOMO do chwili, aż podpalono KW i grabież sklepów stała się faktem.
{{main|Wydarzenia radomskie}}
* [[26 czerwca|26]]-[[30 czerwca]] – wydarzenia radomskie – rozszerzenie się strajków na wszystkie zakłady państwowe w Radomiu w odpowiedzi na brutalne pacyfikacje i aresztowania organizatorów pierwszych strajków. Władze lokalne ogłaszają stan wyjątkowy i czasowo zamykają wszystkie zakłady. W efekcie na ulice wychodzą zrewoltowane tłumy mieszkańców miasta, łącznie kilkadziesiąt tysięcy ludzi, które dokonują m.in. podpalenia budynku komitetu wojewódzkiego [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]]. Miasto zostaje całkowicie spacyfikowane przez liczne oddziały [[Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej|ZOMO]], z użyciem amunicji ostrej, gazu łzawiącego i armatek wodnych. Skala aresztowań osiąga znaczne rozmiary. Aresztowanych poddaje się m.in. torturom polegającym na przechodzeniu przez szpaler milicjantów tłukących aresztanta pałkami, znanej jako [[ścieżka zdrowia (tortury)|"ścieżka zdrowia"]]. Równolegle, w całym kraju narasta oficjalna propaganda nazywająca uparcie protestującą ludność miasta – chuliganami i wichrzycielami, organizowane są "spontaniczne" wiece protestacyjne przeciw działaniom "radomskich warchołów".
| |||