Rozpad alfa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
techn |
||
Linia 1:
[[Plik:Alphadecay.jpg|thumb|thumb|Emisja cząstki alfa przez [[jądro atomowe]]]]▼
{{Procesy jądrowe}}
▲[[Plik:Alphadecay.jpg|thumb|thumb|Emisja cząstki alfa przez [[jądro atomowe]]]]
'''Rozpad alfa''' (przemiana α) – [[reakcja jądrowa]] rozpadu, w której emitowana jest [[cząstka alfa| cząstka α]] (jądro [[hel (pierwiastek)|helu]] <sup>4</sup><sub>2</sub>He<sup>2+</sup>). Strumień emitowanych cząstek alfa przez rozpadające się [[jądro atomowe|jądra atomowego]] to [[promieniowanie alfa]].
:<math>
{}^{238}_{\ 92}\hbox{U}\;\to\;{}^{234}_{\ 90}\hbox{Th}\;+\;{}^4_2\hbox{He}^{2+}
Linia 16:
</math>
W wyniku
Spośród izotopów spotykanych w naturze wiele jąder należących do łańcuchów uranowego oraz torowego jest emiterami cząstek α. Natomiast wśród ogółu promieniotwórczych jąder atomowych (także wytworzonych syntetycznie) rozpadowi α ulegają głównie jądra cięższe - powyżej masy 200, ale także w wśród pierwiastków ziem rzadkich oraz wśród bardzo egzotycznych [[izotop]]ów [[Cyna|cyny]], [[tellur]]u oraz [[ksenon]]u (okolice masy 100).
Emitowane cząstki mają zazwyczaj [[Energia kinetyczna|energię kinetyczną]] około 5 [[Elektronowolt|MeV]], co odpowiada prędkości 15
W rozpadzie α, cząstka α formuje się już w jądrze i jest równocześnie odpychana [[Prawo Coulomba|siłami elektrostatycznymi]] a przyciągana [[Oddziaływanie silne|oddziaływaniami silnymi]] pozostałej części jądra. W niewielkiej odległości od jądra siły przyciągania jądrowego przeważają, w większej zaś przeważają siły odpychania. Cząstka α ma energię mniejszą od energii potrzebnej na pokonanie sił przyciągania, ale dzięki kwantowemu [[zjawisko tunelowe|zjawisku tunelowania]] przenika przez wąską [[bariera potencjału|barierę potencjału]].
Energia cząstek alfa emitowanych z danego atomu ma określoną wartość, ponieważ rozpad jest dwuciałowy i prowadzi do określonych poziomów energetycznych powstającego jądra. W przypadku niektórych [[radionuklid]]ów (np. <sup>265</sup>Sg, <sup>266</sup>Sg) możliwy jest rozpad α do kilku różnych poziomów energetycznych jądra, dzięki czemu energie emitowanych cząstek alfa są również ściśle określone. W takim przypadku udział
Rozpad α jest dość powszechnym zjawiskiem w przyrodzie, odpowiada za niemalże połowę promieniotwórczości naturalnej skorupy ziemskiej.
Linia 33:
* [[sposób rozpadu]],
* [[prawo przesunięć]]
{{fizyka jądrowa}}
|