Krystyna Kuperberg: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m usunięcie niejasności |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 1:
'''Krystyna Kuperberg''', świetna [[matematyk|matematyczka]] amerykańska pochodzenia polskiego, uważana przez dziennikarzy za najwybitniejszą współczesną matematyczkę świata, urodziła się w roku [[1944]] w [[Tarnów|Tarnowie]] jako Krystyna '''Trybulec'''. Rodzice jej byli farmaceutami. W wieku lat 15 przeniosła się wraz z rodziną do [[Gdańsk|Gdańska]]. W roku [[1962]] wstąpiła na [[Uniwersytet Warszawski]], gdzie poznała swego późniejszego męża (wówczas również studenta), także wybitnego [[matematyk]]a [[Włodzimierz Kuperberg|Włodzimierza]]. Mają dwoje dzieci: syn [[Greg Kuperberg]] jest również profesorem matematyki, córka Anna - słynną amerykańską fotoreporterką.
'''Krystyna Kuperberg''' obroniła pracę magisterską z [[topologia|topologii]] w [[1966]] roku pod kierunkiem [[Karol Borsuk|Karola Borsuka]]. W '''1969''' roku Kuperbergowie opuścili Polskę, udając się do [[Szwecja|Szwecji]]. W roku 1972 przenieśli się do [[Houston]] w stanie [[Teksas|Texas]] w [[USA]]. Tu '''Krystyna Kuperberg''' uzyskała stopień doktora w '''1974''' w Rice University. W tym samym roku oboje z mężem podjęli pracę w [http://www.auburn.edu/ Auburn University]. K. Kuperberg otrzymała tytuł '''Full Professor''' (profesor zwyczajny) w roku '''1984'''. Wykładała też w Oklahoma State University (1982-83), Courant Institute 1987, oraz w Universytecie Paryskim w Orsay w sem. letnim 1995.
'''K. Kuperberg''' zajmowała się głównie [[topologia|topologią]], poświęcając także swoją uwagę [[geometria dyskretna|geometrii dyskretnej]]. W roku 1987 rozwiązała pewien dawny bardzo trudny problem [[Bronisław Knaster|Knastera]]. W późnych latach 1980-tych zajęła się zagadnieniem [[punkt stały|punktów stałych]] i topologicznymi aspektami [[układ dynamiczny|układów dynamicznych]]. W roku 1993 uzyskała kontrprzykład na tzw. przypuszczenie (hipotezę) [[Karl Johannes Herbert Seifert|Seiferta]] (dotyczące pewnej właściwości [[pole wektorowe|pól wektorowych]] na powierzchni [[sfera|sfery]]), obalając je tym samym; uznano to za nadzwyczajne osiągnięcie. Pracę tę kontynuowała wspólnie z synem. Od 1993 roku miała ponad 50 wykładów na ten temat, w tym wielce zaszczytne ''AMS Plenary Lecture'' w roku 1995, i'' MAA Plenary Lecture'' w roku 1996.
| |||