Anty-Katyń: Różnice pomiędzy wersjami

'''Anty-Katyń''' (niekiedy również '''kontr-Katyń'''<ref name="Władimir Abarinow">Daniel Boćkowski, Anna Dzienkiewicz, "[http://hist.uwb.edu.pl/pih/bockowski/bockowski_katyn.pdf Katyń – zbrodnia (nadal) chroniona tajemnicą państwową]", [w:] Władimir Abarinow, ''Oprawcy z Katynia'', Kraków 2007 (ISBN 9788324007929), str. 320</ref><ref name="Zapomniani jeńcy"/>) – [[termin]] stosowany przez [[Historia|historyków]] na określenie [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckiej]] i [[Rosja|rosyjskiej]] akcji [[Propaganda|propagandowej]], której celem jest relatywizacja [[Zbrodnia katyńska|zbrodni katyńskiej]] przez powiązanie jej z wysoką śmiertelnością wśród [[Jeńcy sowieccy w niewoli polskiej (1919-1921)|jeńców sowieckich w niewoli polskiej (1919–1921)]], rzekomo spowodowanej przez zbrodnie popełnione na jeńcach.

 

 

Zjawisko to zostało zapoczątkowane w związku z rozporządzeniem prezydenta ZSRR [[Michaił Gorbaczow|Michaiła Gorbaczowa]] z 3 listopada 1990 roku, zawierającym polecenie zebrania archiwaliów o tych wydarzeniach z historii stosunków dwustronnych, w których straty poniosła strona sowiecka<ref name="Woprosy"/><ref name="polska-zbrojna.pl">{{cytuj pismo|nazwisko=Rezmer|imię=Waldemar|czasopismo=Polska Zbrojna|wydanie=13 (739)/2011|strony=64|issn=08674523|data=27 marca 2011|url=http://www.polska-zbrojna.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=11882:anty-katy&catid=116:historia&Itemid=145|tytuł=Anty-Katyń}}</ref><ref name="Przewoźnik s. 571">{{cytuj książkę|nazwisko=Przewoźnik|imię=Andrzej|tytuł=Katyń. Zbrodnia, prawda, pamięć|wydawca=Świat Książki|miejsce=Warszawa|data=2010|strony=571 |isbn=978-83-247-2036-1|nazwisko2=Adamska|imię2=Jolanta}} W monografii Andrzeja Przewoźnika i Jolanty Adamskiej kwestie związane z "anty-Katyniem" zostały omówione w podrozdziale ''Rosjanie a Katyń. "Anty-Katyń"'', str. 571–583.</ref>, co miało osłabić wydźwięk komunikatu [[TASS|Agencji TASS]] o uznaniu zbrodni katyńskiej za przestępstwo [[Stalinizm|stalinowskie]]<ref name="polska-zbrojna.pl"/>. Wkrótce po tym w prasie i w czasopismach naukowych zaczęły się ukazywać artykuły o rzekomym wymordowaniu jeńców sowieckich przez Polaków, niektóre pod znamiennymi tytułami, jak np. ''Strzałkowo polski Katyń'', ''Czerwonoarmiści w piekle polskich obozów koncentracyjnych'', ''Tragedia zamordowanych w polskich lochach''<ref name="Przewoźnik s. 572">{{cytuj książkę|nazwisko=Przewoźnik|imię=Andrzej|tytuł=Katyń. Zbrodnia, prawda, pamięć|wydawca=Świat Książki|miejsce=Warszawa|data=2010|strony=572 |isbn=978-83-247-2036-1|nazwisko2=Adamska|imię2=Jolanta}}</ref>. Rosyjski konsul Boris Szardakow posunął się do wyrażenia 7 listopada 1994 roku w [[Kraków|Krakowie]] następującej opinii: {{cytat|Józef Piłsudski utworzył w 1920 r. obozy koncentracyjne dla jeńców wojennych – żołnierzy i oficerów Armii Czerwonej, w której zamordowano bez sądu 60 tys. osób, a z niektórych z nich Polacy robili sobie tarcze strzelnicze (...). Józef Piłsudski jest takim samym zbrodniarzem, jak Józef Stalin<ref name="Przewoźnik s. 572"/>.}}