Wasilij Błochin: Różnice pomiędzy wersjami

'''Wasilij Michajłowicz Błochin''' ([[język rosyjski|ros.]] ''Василий Михайлович Блохин'', ur. [[1895]], zm. [[3 lutego]] [[1955]]) – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|rosyjski]] funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa, [[generał|generał- major]] ([[kombrig|kombryg]]), naczelnik Komendantury w Zarządzie Administracyjno-Gospodarczym [[OGPU]], następnie Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych ([[NKWD]]),. wW okresie od [[1924]] do [[1953]] własnoręcznie zastrzelił około 50 tys. ludzi. W 1940 roku rozstrzeliwał polskich jeńców wojennych w podziemiach [[Obwodowy Zarząd NKWD w Kalininie|Obwodowego Zarządu NKWD w Kalininie]] (obecnie [[Twer]]) jako jeden z wykonawców [[zbrodnia katyńska|zbrodni katyńskiej]]<ref>[http://www.ipn.gov.pl/download.php?s=1&id=22176 ''Zeznanie Tokariewa'', ''Zeszyty Katyńskie'' (nr 3), Warszawa 1994]</ref>.

W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] był żołnierzem w armii carskiej, a po [[rewolucja październikowa|rewolucji październikowej]] opowiedział się po stronie [[bolszewizm|bolszewików]]. Od [[1921]] był funkcjonariuszem [[Czeka|WCzK]]. Pierwszą egzekucję przeprowadził w sierpniu [[1924]] na [[Łubianka (Moskwa)|Łubiance]]. To jemu [[Józef Stalin|Stalin]] powierzał wykonywanie wyroków szczególnej wagi. Uczestniczył w realizacji czystek politycznych z lat [[1936]]-–[[1938]] i późniejszych, wykonując wyroki między innymi na [[Lew Kamieniew|Lwie Kamieniewie]], [[Grigorij Zinowjew|Grigoriju Zinowjewie]], [[Michaił Tuchaczewski|Michaile Tuchaczewskim]] i [[Nikołaj Jeżow|Nikołaju Jeżowie]]. Błochinowi przypisuje się także zabicie pisarza [[Izaak Babel|Izaaka Babla]]<ref name="pomnik">[http://wiadomosci.onet.pl/2205139,12,pomnik_kata_polskich_oficerow_wieczna_pamiec,item.html ''Pomnik kata polskich oficerów; "wieczna pamięć"''] wiadomosci.onet.pl, 2 sierpnia 2010 [dostęp 2011-07-25]</ref>.

Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] był jednym z głównych organizatorów i wykonawców [[zbrodnia katyńska|zbrodni katyńskiej]], jako członek grupy operacyjnej, w skład której weszli także major NKWD [[Nikołaj Siniegubow]] i [[Michaił Kriwienko]]. Kierował bezpośrednio egzekucjami na [[Polska|polskich]] oficerach z obozu filtracyjno-represyjnego w [[Ostaszków|Ostaszkowie]], wykonując wiele wyroków osobiście. Egzekucje trwały od [[5 kwietnia]] [[1940]], w budynku przy ul. Sowieckiej 2 w [[Twer|Kalininie]] (obecnie Twer). Ofiary mordu chowane były w [[Miednoje]] na terenie letniskowym kalinińskiego NKWD. Zamordowano co najmniej 6300 polskich oficerów i funkcjonariuszy policji. Za udział w akcji Błochin został nagrodzony premią w wysokości miesięcznego uposażenia.

Po śmierci Józefa Stalina w [[1953]] Błochin przeszedł na emeryturę. Na krótko przed śmiercią został pozbawiony stopnia generała- majora. Zmarł 3 lutego [[1955]] na [[Zawał mięśnia sercowego|zawał serca]]<ref>[[Nikita Pietrow]], [http://www.novayagazeta.ru/data/2010/gulag10/00.html ''Человек в кожаном фартуке''] {{lang|ru}} novayagazeta.ru, 2 sierpnia 2010 [dostęp 2011-07-25]</ref> (taka przyczyna zgonu jest podana w dokumentacji medycznej; według zeznań Dmitrija Tokariewa zastrzelił się<ref>[http://www.ipn.gov.pl/download.php?s=1&id=22176 ''Zeznanie Tokariewa'', ''Zeszyty Katyńskie'' (nr 3), Warszawa 1994, str. 21, 41]</ref>). Pochowany w alei zasłużonych [[Cmentarz Doński|Cmentarza Dońskiego]] w centrum [[Moskwa|Moskwy]], gdzie znajduje się jego okazały pomnik nagrobny ozdobiony [[Krzyż prawosławny|krzyżem prawosławnym]] i napisem:"Wieczna pamięć"<ref name="pomnik"/>.

* [[Order Czerwonego Sztandaru]] – (dwukrotnie)

== ŹródłaBibliografia ==