Dekrety Beneša: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
dodanie kategorii |
drobne redakcyjne |
||
Linia 1:
'''Dekrety Beneša''' ([[Czeski|czes]]. ''Dekrety presidenta republiky'') - seria aktów prawnych wydanych przez [[Czechosłowacki rząd emigracyjny|rząd Republiki Czechosłowackiej na uchodźctwie]] w latach 1940-1945, w okresie niestnienia parlamentu podczas okupacji niemieckiej w okresie II wojny światowej. Wszystkie dekrety otrzymywały asygnatę prezydenta republiki [[Edvard Beneš|Edvarda Beneša]] i stąd też powszechnie nazywane są ''Dekretami Benesza''. Najbardziej kontrowersyjne z nich zostały wydane w [[1945]] roku i dotyczyły całkowiej konfiskacji mienia [[Niemcy sudeccy|Niemców sudeckich]] oraz cześci [[Węgrzy|Węgrów]], pozbawienie ich obywatelstwa czechosłowackiego oraz przymusowego wysiedlenia amerykańskiej strefy okupacyjnej (Niemcy) i na Węgry (Węgrzy).
Historycznie znaczenie dekretów jest przedmiotem ożywionej debaty historyków oraz znawców prawa miedzynarodowego. Powraca także w debacie politycznej szczególnie w [[Bawaria|Bawarii]] wśród środowisk tzw. [[Wypędzony (prawo niemieckie)|wypędzonych]] oraz na [[Węgry|Wegrzech]]. Przez wiele lat ''Dekrety Benesza'' stanowiły główną przeszkodę w normalizacji stosunków pomiędzy [[Czechosłowacka Republika Socjalistyczna|Czechosłowacją]], potem [[Czechy|Republiką Czeską]] i [[Słowacja|Republiką Słowacką]] z jednej strony, a [[RFN|Niemcami]] i [[Węgry|Węgrami]] z drugiej. Szczególnie ta część dekretów, która określała nowy status prawny zdecydowanej wiekszości niemieckich i części węgierskim obywateli Czechosłowacji. W opini części historyków ''Dekrety'' stanowiły podwaliny prawne pod przymusowe wysiedlenie ponad trzech milionów Niemców sudeckich oraz Węgrów z ziem, na których mieszkali od wieków, stosując zasady odpowiedzialności zbiorowej.
| |||