August Strindberg: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 41:
Wokół Augusta Strindberga narosło wiele mitów i obiegowych poglądów (o chorobie psychicznej i [[mizoginizm]]ie) wynikłych z błędnej interpretacji jego utworów jako stricte autobiograficznych. Współcześni badacze (m.in. autor biografii Strindberga, Olof Lagercrantz) wskazują, że Strindberg często wzbogacał i zmieniał swój [[życiorys]], modelując go zależnie od założeń artystycznych swoich dzieł.
Do [[Polska|Polski]] dzieła Strindberga dotarły stosunkowo szybko, były tłumaczone i wystawiane. Jednak większa część jego twórczości została przełożona na język polski dopiero po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]], głównie przez Zygmunta Łanowskiego, a następnie Janusza B. Roszkowskiego (''Spowiedź szaleńca'', pierwsze wyd. PIW 1988, ''Historie małżeńskie'', wyd. Jacek Santorski, 2006, ''Listy miłosne i nienawistne'' (obszerny wybór listów Strindberga do trzech żon, wyd. Anagram 1998), ''Taniec śmierci'' (część I i II, wyd. Oficyna Literatów i Dziennikarzy "Pod Wiatr", 2000; Łanowski przełożył jedynie część I). Udział innych tłumaczy też warto zaakcentować, takich jak Elżbieta Ptaszyńska-Sadowska (''Czerwony pokój'', wyd.
== Wybrane utwory ==
|