11 796
edycji
(uzup.) |
(→Legenda: rozszerzenie , drobne redakcyjne) |
||
Wszystkie legendy zgadzają się co do tego, że Kintarō jako małe dziecko był aktywny i niezmordowany, pulchny i rumiany, ubrany tylko w śliniaczek ze znakiem [[kanji]] oznaczającym "złoto" (金). Jego bronią był topór (''ono'' lub ''masakari''). Był apodyktyczny dla innych dzieci (lub po prostu nie było w lesie innych dzieci), więc jego przyjaciółmi były głównie zwierzęta z gór Kintoki i Ashigara. Był niesamowicie silny, był w stanie rozbijać skały na kawałki, wyrywać drzewa z korzeniami i zgniatać pnie jak gałązki. Jego przyjaciele-zwierzęta służyły mu jako posłańcy i szpiedzy, a niektóre legendy mówią, iż Kintarō opanował ich język. Kilka opowieści mówi o przygodach Kintarō, jego walkach z potworami i demonami oraz pomocy, której udzielił lokalnemu drwalowi, na którego spadło drzewo.
Jako dorosły, Kintarō zmienił nazwisko na Kintoki Sakata (Sakata no Kintoki). Spotkał samuraja Yorimitsu Minamoto, gdy ten przechodził przez obszar wokół góry Kintoki. Yorimitsu był pod wrażeniem niezwykłej siły Kintarō i zabrał go jako jednego ze swoich osobistych strażników do [[Kioto]]. Kintoki studiował sztuki walki i ostatecznie stał się szefem
== Kintarō w kulturze ==
|