W [[1988]] r. opuścił [[Trynidad]] i wyjechał do [[Nowy Jork|Nowego Jorku]], gdzie podczas gry w piłkę nożną odkrył go trener Joe Trupiano. Rok [[1989]] był jego pierwszym sezonem, wystartował na 100, 200 i 400 m. W [[1990]] r. przeprowadził się do [[San José (Kalifornia)|San José]] w [[Kalifornia|Kalifornii]] i przestał grać w piłkę nożną.
Po nieudanym starcie na [[Igrzyska Olimpijskieolimpijskie|Igrzyskachigrzyskach Olimpijskicholimpijskich]] w [[Barcelona|Barcelonie]] zdobył dwa złote medale (100 i 200 m) na [[Mistrzostwa Świata Juniorów w Lekkoatletyce 1992|Mistrzostwach Świata Juniorów]] w [[Seul]]u. W [[1996]] r. w na Igrzyskach Olimpijskich w [[Atlanta|Atlancie]] zdobył brązowe medale w biegach na 100 i 200 m, jednocześnie złamał granicę 10s i 20s na tych dystansach. W [[1997]] r. został Mistrzem Świata na 200 m. W [[1998]] r. pobił dwa rekordy: średnia jego wyników na koniec sezonu wyniosła poniżej 10s i jako jedyny pobiegł 5 razy poniżej 10s. W [[1999]] r. doznał kontuzji ścięgna. Na olimpiadzie w [[Sydney]] w [[2000]] r. zdobył srebro i brąz. W [[2001]] r. według rankingu [[IAAF]] zajmował 3 miejsce jako biegacz na 100m. W [[2002]] r. uległ wypadkowi samochodowemu na Trynidadzie z winy pijanego kierowcy, który go wiózł.
W [[2005]] r. przeszedł na sportową emeryturę. Wyreżyserował film dokumentalny o Trynidadzie. Ma zamiar zagrać jako aktor u boku [[Bruce Willis|Bruce`a Willis`a]].
