Delta Diraca: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
Anulowanie wersji nr 25919672 autora Smat
Linia 23:
 
Delta Diraca jest używana do przedstawienia bardzo krótkiego impulsu o jednostkowym polu (np. przenoszącego jednostkowy ładunek elektryczny), a w [[statyka|statyce]] - do reprezentowania sił punktowo obciążających belkę (np. w punktach podparcia). W przypadkach tych, delta Diraca jest matematycznym modelem nierealizowalnego fizycznie, nieskończenie wąskiego impulsu występującego w chwili t=0, o nieskończenie dużej [[amplituda|amplitudzie]] i polu równym 1.
 
W praktyce możemy sobie wyobrazić następujący sposób „powstania” takiej funkcji. Weźmy kwadrat o polu powierzchni równym 1. Dzieląc wielkość podstawy na 2 i mnożąc wysokość razy 2, otrzymujemy prostokąt o bokach 0,5 oraz 2 i polu powierzchni równym 1. Postępując tak dalej otrzymamy coraz wyższy i węższy prostokąt, mający nadal pole powierzchni równe 1. Po nieskończonej liczbie takich operacji, prostokąt będzie nieskończenie wysoki, nieskończenie wąski i nadal będzie miał pole powierzchni równe 1, czyli będzie równoznaczny Delcie Diraca.
 
=== Granica funkcji ===