Tarcza (uzbrojenie): Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Hungarian-style shield 1.jpg|thumb|110px|right|tarczaTarcza rycerskahusrska z XVI w.]]

[[Plik:Australian Aboriginal shield.JPG|thumb|110px|right|tarczeTarcze [[Aborygeni australijscy|aborygenów]]]]

Wielkie tarcze germańskie, drewniane lub plecione z [[wiklina|wikliny]], były najczęściej czworokątne i pokryte [[skóra|skórą]]. Przypuszcza się, że kształt wczesnych tarcz miał związek z taktyką walki. Europejscy wojownicy piesi stosowali zazwyczaj tarcze okrągłe, wyposażone w [[umbo]] chroniące znajdującą się za nim dłoń<ref>[http://www.muzarp.poznan.pl/muzeum/muz_pol/Wyst_czas/sl_wik/index_slwik.html Muzeum Archeologiczne w Poznaniu: ''Świat Słowian i Wikingów'']</ref>, jeźdźcy używali raczej tarcz dłuższych, owalnych, później migdałowatych, lepiej chroniących sylwetkę konnego wojownika<ref>[http://www.gazetarycerska.pl/readarticle.php?article_id=68&rowstart=1 ''Gazeta Rycerska'']</ref>. Znane z licznych i dość dobrze zachowanych wykopalisk tarcze skandynawskie z początków naszej ery i wczesnośredniowieczne tarcze wikińskie były zazwyczaj okrągłe, wykonane z kilku desek różnego rodzaju drewna, najczęściej wyposażone w umbo, wzmacniane drobnymi okuciami, niekiedy z okutym rantem. Niektóre egzemplarze były oklejane jednostronnie, obustronnie lub na krawędziach skórą, o średnicy od ok. 80 cm do 100 cm<ref>[http://www.platnerz.com/platnerz-com/scriptorium/tarczaprzeworska/tarczap.html ''Tarcza przeworska'']</ref>. Tarcze wikińskie były z reguły malowane<ref>[http://members.ozemail.com.au/~chrisandpeter/shield/shield.html ''Viking shields'']</ref>. Tarcze słowiańskie z tego okresu, zwane szczytami były często tarczami jeźdźców, wydłużonymi pionowo, do formy owalu. Zabytki ikonograficzne pokazują, że stosowanie tych typów tarcz nie było regułą, m.in. pruscy wojownicy piesi na [[Drzwi Gnieźnieńskie|Drzwiach Gnieźnieńskich]] przedstawieni są z tarczami owalnymi. W [[XII wiek|XII]] i [[XIII wiek|XIII]] w Zachodniej Europie popularne stają się tarcze normandzkie, spiczaste u dołu (wysokości. od ok. 120 cm do 180 cm, szerokości ok. 80 cm do 90 cm), zdobione jaskrawymi malowidłami, często o motywach fantastycznych zwierząt, znane m.in. z [[KobierzecTkanina królowejz MatyldyBayeux|Kobiercatkaninya królowejz MatyldyBayeux]]. Z czasem tarcze zaczęły się zmniejszać, przybierając kształt zbliżony do trójkąta.

[[FilePlik:Tarcze rycerskie.jpg|thumb|Repliki tarcz średniowiecznych]]