Niewydolność serca: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Bibliografia: usunięte - pusta sekcja |
objawy wg en.wiki i leczenie wg bnf |
||
Linia 45:
* obukomorowa niewydolność serca
==Objawy==
Objawy niewydolności serca zależą od jej rodzaju.
Niewydolność '''lewej''' komory powoduje zastój krwi w krążeniu płucnym i daje objawy z układu oddechowego - [[duszność]], szczególnie przy wysiłku fizycznym i przy leżeniu. Pacjenci często muszą spać na kilku poduszkach albo nawet w pozycji półsiedzącej. Mogą występować również [[bezdech senny]] i [[świsty]] oddechowe. Inne objawy to łatwe męczenie się i niezdolność do podejmowania wysiłku fizycznego.
Objawy niedostatecznej podaży krwi i tlenu do krążenia obwodowego, spowodowanej niewydolnością lewej komory serca to: [[zawroty głowy]], [[splątanie]], zimne dłonie i stopy.
{{przypisy}}▼
Niewydolność '''prawej''' komory serca powoduje zastój krwi w naczyniach żylnych. Gromadzenie się krwi w kończynach prowadzi do [[obrzęk|obrzęków]] - przede wszystkim w dolnej części nóg. W nocy, gdy pacjent leży, nadmiar wody z nóg powraca do krążenia i zwiększa się produkcja moczu - pojawia się częstsze oddawanie moczu nocą. W skrajnych przypadkach może wystąpić obrzęk brzucha i powiększenie wątroby. Utrudnienia w przepływie krwi przez wątrobę może spowodować zaburzenia jej funkcji objawiające się [[żółtaczka|żółtaczką]] i zaburzeniami [[krzepnięcie krwi|krzepnięcia krwi]].
==Leczenie==
Leczenie przewlekłej niewydolności serca ma na celu ulżenie objawom, zwiększenie tolerancji pacjenta na wysiłek fizyczny, zmniejszenie częstotliwości zaostrzeń choroby i zmniejszenie śmiertelności<ref name="bnf">{{cytuj książkę|inni=John Martin (red.) |tytuł=British National Formulary Nr 61 |rok=2011 |wydawca=BJM Group/Pharmaceutical Press |miejsce=Londyn |isbn=9780853699620}}</ref>.
W terapii farmakologicznej stosuje się przede wszystkim leki z grup [[Inhibitory konwertazy angiotensyny|inhibitorów konwertazy angiotensyny II]]<ref name="bnf"/>, czasem w połączeniu z [[antagoniści receptora angiotensyny II|sartanami]]<ref name="bnf"/>, i [[leki beta-adrenolityczne|leków beta-adrenolitycznych]] (głównie [[bisoprolol]] i [[karwedilol]])<ref name="bnf"/>. Jeśli mimo leczenia tymi lekami objawy nadal występują stosuje się [[antagoniści aldosteronu|antagonistów aldosteronu]]<ref name="bnf"/> ([[spironolakton]] lub [[elperon]]) i/lub [[digoksyna|digoksynę]]<ref name="bnf"/>. Podczas leczenia konieczne jest monitorowanie poziomu [[potas]]u w organizmie<ref name="bnf"/>.
U pacjentów nie mogących przyjmować powyższych leków ze względu na działania niepożądane lub przeciwwskazania można rozważyć terapię [[diazotan izosorbidu|diazotanem izosorbidu]] i [[hydralazyna|hydralazyną]]<ref name="bnf"/>.
W celu leczenia obrzęków podaje się [[leki moczopędne]]<ref name="bnf"/>. [[Tiazydy]] mogą być stosowane u pacjentów z niezbyt poważną niewydolnością serca i normalną funkcją nerek<ref name="bnf"/>. Niewydolność nerek jest wskazaniem do stosowania diuretyków pętlowych, np. [[furosemid]]u<ref name="bnf"/>.
{{Main|Przewlekła niewydolność serca#Leczenie}}
▲{{przypisy}}
{{Zastrzeżenia|Medycyna}}
| |||