Linia Mannerheima: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
1930
drobne
Linia 2:
'''Linia Mannerheima''' ([[język fiński|fiń.]] ''Mannerheim-linja'') – zespół [[Finlandia|fińskich]] umocnień obronnych z lat 1930-tych na [[Przesmyk Karelski|Przesmyku Karelskim]], osłaniających kraj przed atakiem ze strony [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]].
 
PowstałLinia powstała z inicjatywy marszałka [[Carl Gustaf Mannerheim|Carla von Mannerheima]], ówczesnego przewodniczącego fińskiej Rady Obrony Państwa. Jej rozbudowa trwała od [[1929]] niemal do samego wybuchu wojny [[Wojna zimowa (1939-1940)|fińsko-radzieckiej]].
 
Linia Mannerheima była pozycją obronną długości około 135 km i głębokości do 90 km, wkomponowaną umiejętnie w teren (zwłaszcza na odcinku wschodnim) i oparta o wybrzeże [[Zatoka Fińska|Zatoki Fińskiej]] oraz jeziora [[Ładoga]]. Obejmowała łącznie 150-160 budowli betonowych (dla porównania, francuska [[Linia Maginota]] składała się z ponad 5000 tego rodzaju obiektów).
 
Linia Mannerheima składała się ze: strefy granicznej, pozycji wysuniętej (przedniej), przedpola ze strefą niszczeń, pozycji głównej, pozycji tyłowej (przechwytującej) oraz pozycji osłonowej [[Wyborg]]a. Aby uniemożliwić jej obejście z kierunku wschodniokarelskiego, wybudowano na północ od jeziora [[Ładoga]] fragment pozycji obronnej nad [[Jänisjoki]].
 
W '''strefie granicznej''' nie było umocnień. Do jej obsadzenia przewidziano pododdziały graniczne wykorzystujące doraźnie wykonane urządzenia ziemne.