Catapult aircraft merchant: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Linki zewnętrzne: +2 |
m →Tło historyczne: mała rozbudowa |
||
Linia 9:
==Tło historyczne==
Po upadku Francji w 1940 gwałtownie wzrosło zagrożenie jakie dla alianckich konwojów stanowiły niemieckie samoloty operujące już poza zasięgiem bazujących w Wielkiej Brytanii samolotów [[Royal Air Force|RAF-u]]. Konwojom szczególnie dawały się we znaki samoloty patrolowe [[Focke-Wulf Fw 200|Fw 200]] o dalekim zasięgu które niezagrożone przez samoloty brytyjskie odnajdowały konwoje na pełnym morzu i naprowadzały na nie [[U-Boot|własne okręty podwodne]], a także same atakowały je przenoszonymi na pokładzie bombami{{r|convoy77}}. W
W ówczesnym czasie obronę przeciwlotniczą konwojów stanowiło zazwyczaj tylko kilka pomocniczych okrętów uzbrojonych zazwyczaj w podwójne [[Armata okrętową 4-calowa Mk V|armaty przeciwlotnicze 4-calowe]] (101 mm) i czasami inne niewielkie okręty wojenne, zazwyczaj różnego typu przedwojenne [[slup wojenny|slupy]]{{r|convoy77}}. Okręty i statki brytyjskie nie były wówczas jeszcze dobrze wyposażone w szybkostrzelne, niskokalibrowe działka ([[Oerlikon 20 mm|Oerlikon]], [[Bofors 40 mm|Bofors]]){{r|Condors15-16}} stanowiące dobrą obronę przeciwko Condorom atakujący z małej wysokości używając techniki bombardowania znanej jako ''Steckrübenverfahren'' (dosłownie „brukiew”){{r|Condors47-48}}.
12 listopada 1940 w czasie konferencji pomiędzy wysokimi dowódcami [[Royal Air Force]] i [[Royal Navy]], Pierwszy Lord Admiralicji [[Dudley Pound]] i Air Chief Marshal (marszałek RAF-u) [[Charles Portal]] rozmawiali na temat tymczasowego rozwiązania mającego zapewnić jakiś sposób obrony przed dającym się we znaki Fw 200, między innymi zaproponowano użycie myśliwców jednorazowego użytku wystrzeliwanych w powietrze z pokładów statków towarowych{{r|Condors19-20}}. Kapitan Matthew S.▼
Najlepszą obroną przed śledzącymi konwoje i atakującymi je Fw 200 stanowiły samoloty myśliwskie ale istniejące [[lotniskowiec|lotniskowce]] były zbyt cenne (oraz było ich zbyt mało) aby mogły być użyte w obronie konwojów. Jeszcze przed wojną proponowano produkcję tzw. ''trade defence carriers'' (dosłownie – „lotniskowców obrony handlu”){{r|convoy77}} lub ''auxiliary aircraft carriers'' („lotniskowców pomocniczych”){{r|Condors19}} przebudowanych ze statków handlowych która to koncepcja w późniejszym czasie doprowadziła do powstania statków MAC i lotniskowców eskortowych ale do wybuchu wojny w 1939 nie zdążono wybudować czy zaadoptować żadnego statku do tej roli{{r|convoy77|Condors19}}.
▲12 listopada 1940 w czasie konferencji pomiędzy wysokimi dowódcami [[Royal Air Force]] i [[Royal Navy]], Pierwszy Lord Admiralicji [[Dudley Pound]] i Air Chief Marshal (marszałek RAF-u) [[Charles Portal]] rozmawiali na temat tymczasowego rozwiązania mającego zapewnić jakiś sposób obrony przed dającym się we znaki Fw 200, między innymi zaproponowano użycie myśliwców jednorazowego użytku wystrzeliwanych w powietrze z pokładów statków towarowych{{r|Condors19-20}}. Kapitan Matthew S. Slattery, kierownik należącej do Admiralicji sekcji Air Materiel Department zaproponował dwa rozwiązania - zainstalowanie na pokładach odpowiednich statków handlowych katapult lotniczych, a także pokrycie odpowiednich statków pokładem lotniczym i stworzenie w taki sposób ''ersatz'' małych lotniskowców. Pound zdecydował się na wdrożenie obydwu projektów i autoryzował Royal Navy do znalezienie nadających się do tego statków, a Portal ze swojej strony zaoferował 60 Hurricane'ów w starszej wersji{{r|Condors20}}.
Podstawowym problemem był brak odpowiedniej katapulty{{r|convoy77|Condors20}}, istniejące wówczas katapulty z napędem [[kordyt]]owym służące do wystrzeliwania [[wodnosamolot]]ów miały maksymalną prędkość 95km/h, tymczasem minimalna wymagana prędkość dla startu Hurricane'ów wynosiła 125km/h{{r|Condors20}}. Początkowo Royal Navy obeszła częściowo ten problem decydując się na użycie kordytowych katapult i starszych samolotów [[Fairey Fulmar]] na pierwszych okrętach ''[[fighter catapult ship]]''{{r|Condors21}}. Okręty tego typu były przebudowanymi do tej roli starymi jednostkami RN i były w całości obsadzone załogami Royal Navy. Łącznie do tej roli przystosowano pięć różnych okrętów. Problemem Royal Navy było obsadzenie wystarczającej ilości tego typu okrętów swoimi marynarzami którzy byli potrzebni gdzie indziej{{r|convoy77}}.
|