Wasilij Błochin: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienie
naprawa martwego linku, zm red
Linia 1:
__NOTOC__
[[Plik:Vasilii Mikhailovich Blokhin, Major-General, (1895 – 1955) (NKVD).jpg|thumb|Wasilij Błochin]]
'''Wasilij Michajłowicz Błochin''' ([[język rosyjski|ros.]] ''Василий Михайлович Блохин'', ur. [[1895]], zm. [[3 lutego]] [[1955]]) – funkcjonariusz [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckiego]] aparatu bezpieczeństwa państwowego w stopniu [[generał|generała majora]], w latach 1923–1953 naczelnik Wydziału Komendanckiego w Zarządzie Administracyjno-Gospodarczym [[OGPU]], następnie naczelnik tego samego wydziału w Ludowym Komisariacie Spraw Wewnętrznych ([[NKWD]]) i w Ministerstwie Bezpieczeństwa Państwowego ([[Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR|MGB]]), członek ochrony [[Józef Stalin|Józefa Stalina]]. W okresie od 1926 do 1953 własnoręcznie zastrzelił około 50 tys. ludzi. W 1940 roku rozstrzeliwał [[Polska|polskich]] jeńców wojennych w podziemiachpiwnicach [[Obwodowy Zarząd NKWD w Kalininie|Obwodowego Zarządu NKWD w Kalininie]] (obecnie [[Twer]]) jako jeden z wykonawców [[zbrodnia katyńska|zbrodni katyńskiej]]<ref>[http://www.ipn.gov.pl/download.php?s=1&id=22176 ''Zeznanie Tokariewa'', ''Zeszyty Katyńskie'' (nr 3), Warszawa 1994]</ref>.
 
== Biografia ==
W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] był żołnierzem w armii carskiej, a po [[rewolucja październikowa|rewolucji październikowej]] opowiedział się po stronie [[bolszewizm|bolszewików]]. Od 1921 był funkcjonariuszem [[Czeka|WCzK]]. Pierwszą egzekucję przeprowadził w sierpniu 1924 na [[Łubianka (Moskwa)|Łubiance]]. To jemu [[Józef Stalin|Stalin]] powierzał wykonywanie wyroków szczególnej wagi. Uczestniczył w realizacji czystek politycznych z lat 1936–1938 i późniejszych, wykonując wyroki między innymi na [[Lew Kamieniew|Lwie Kamieniewie]], [[Grigorij Zinowjew|Grigoriju Zinowjewie]], [[Michaił Tuchaczewski|Michaile Tuchaczewskim]] i [[Nikołaj Jeżow|Nikołaju Jeżowie]]. Błochinowi przypisuje się także zabicie pisarza [[Izaak Babel|Izaaka Babla]]<ref name="pomnik">[http://wiadomosci.onet.pl/2205139,12,pomnik_kata_polskich_oficerow_wieczna_pamiec,item.html ''Pomnik kata polskich oficerów; "wieczna pamięć"''] wiadomosci.onet.pl, 2 sierpnia 2010 [dostęp 2011-07-25]</ref>.
 
Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] był jednym z głównych organizatorów i wykonawców [[zbrodnia katyńska|zbrodni katyńskiej]] jako członek grupy operacyjnej, w skład której weszli także major NKWD [[Nikołaj Siniegubow]] i kombryg [[Michaił Kriwienko]]. Kierował bezpośrednio egzekucjami na polskich oficerach z obozu filtracyjno-represyjnego w [[Ostaszków|Ostaszkowie]], wykonując wiele wyroków osobiście. Egzekucje trwały od 5 kwietnia 1940 w budynku przy ul. Sowieckiej 2 w [[Twer|Kalininie]] (obecnie Twer). Ofiary mordu chowane były w [[Miednoje]] na terenie letniskowym kalinińskiego NKWD. Zamordowano co najmniej 6300 polskich oficerów i funkcjonariuszy policji[[Policja Państwowa|Policji Państwowej]] i [[Korpus Ochrony Pogranicza|Korpusu Ochrony Pogranicza]] (KOP). Za udział w akcji Błochin został nagrodzony premią w wysokości miesięcznego uposażenia.
 
Wasilij Błochin wprowadził też wiele usprawnień do pracy NKWD, m.in. zastąpił szybko nagrzewające się rewolwery [[Rewolwer Nagant wz. 1895|Nagant]] niemieckimi [[Pistolet Walther PP|Waltherami PP]] i nakazał zaadaptowanie skórzanych fartuchów używanych w rzeźniach tak, aby mundur funkcjonariusza NKWD pozostał "zawsze czysty i schludny". Według zeznań gen. [[Dmitrij Tokariew|Dmitrija Tokariewa]], w 1940 roku szefa [[Obwodowy Zarząd NKWD w Kalininie|Obwodowego Zarządu NKWD w Kalininie]], złożonych w marcu 1991 przed rosyjskim prokuratorem [[Anatolij Jabłokow|Anatolijem Jabłokowem]], przygotowania Błochina do rozstrzeliwania więźniów wyglądały następująco:
Linia 12:
{{cytat|'''Jabłokow''': Czy to było już w pierwszy dzień? </br>'''Tokariew''': To było już w pierwszy dzień. Tak więc poszliśmy. I wówczas zobaczyłem całą tę grozę. Przyszliśmy tam. Po kilku minutach Błochin włożył swoją odzież specjalną: brązową skórzaną czapkę, długi skórzany brązowy fartuch, skórzane brązowe rękawice z mankietami powyżej łokci. Na mnie wywarło to ogromne wrażenie – zobaczyłem kata [...]<ref>[http://www.ipn.gov.pl/download.php?s=1&id=22176 ''Zeznanie Tokariewa'', ''Zeszyty Katyńskie'' (nr 3), Warszawa 1994, str. 36]</ref>}}
 
Po śmierci Józefa Stalina w 1953 roku Błochin przeszedł na emeryturę. 23 listopada 1954 roku został pozbawiony stopnia generała postanowieniem Rady Ministrów ZSRR nr 2349-1118ss, ponieważ ''zdyskredytowałjako osoba, która zdyskredytowała się w czasie pracy w organach'' [...] i''niegodna w związku z tym nie zasługuje na wysokązaszczytnego rangęstopnia generała''. Zmarł 3 lutego 1955 roku na [[Zawał mięśnia sercowego|zawał serca]]<ref>[[Nikita Pietrow]], [http://www.istpravda.com.ua/digest/2010/10/21/581/ ''Человек в кожаном фартуке''] {{lang|ru}} novayagazeta.ru, 2 sierpnia 2010 [dostęp 2011-07-25]</ref> (taka przyczyna zgonu jest podana w dokumentacji medycznej; według zeznań Dmitrija Tokariewa zastrzelił się<ref>[http://www.ipn.gov.pl/download.php?s=1&id=22176 ''Zeznanie Tokariewa'', ''Zeszyty Katyńskie'' (nr 3), Warszawa 1994, str. 21, 41]</ref>). Pochowany w alei zasłużonych [[Cmentarz Doński|Cmentarza Dońskiego]] w centrum [[Moskwa|Moskwy]], gdzie znajduje się jego okazały pomnik nagrobny ozdobiony [[Krzyż prawosławny|krzyżem prawosławnym]] i napisem:"Wieczna pamięć", z wizerunkiem Błochina w mundurze generalskim<ref name="pomnik"/>.
 
== Odznaczenia ==
Linia 26:
== Bibliografia ==
* Krzysztof Kęcik, ''Wasilij Błochin. Kat Stalina'', [w:] ''Focus Historia'', nr 6/2007
* [[Nikita Pietrow]], ''Kto zabijał Polaków strzałem w tył głowy w Katyniu, Charkowie i Twerze'', [w:] [http://www.ipn.gov.pl/download.php?s=1&id=22403''Zeszyty Katyńskie'' (nr 24), Warszawa 2009, str. 176–202] (tekst rosyjski: Никита Петров, [http://wwwdomnikov.novayagazeta.ru/datagulag/2008/gulag06/0639554.html ''«Даже собаки от нас шарахались». Признания палачей, расстрелявших поляков и награжденных за это''] novayagazeta.ru, 7 lipca 2008 [dostęp 2011-08-29])
* Н. В. Петров, К. В. Скоркин, ''[http://www.memo.ru/history/nkvd/kto/index.htm Кто руководил НКВД 1934–1941]'', Москва 1999. ISBN 5-7870-0032-3