Akademia Sztabu Generalnego: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m redirect |
Anulowanie wersji nr 28566166 autora AndrzejzHelu ?? |
||
Linia 1:
[[Plik:Asg39.jpg|250px|thumb|right|Absolwenci ASG 1989]]
'''Akademia Sztabu Generalnego im. gen. broni Karola Świerczewskiego''' (ASG) - uczelnia dowódczo-sztabowa [[Ludowe Wojsko Polskie|Sił Zbrojnych PRL]].
=== Historia uczelni===
Akademia Sztabu Generalnego powołana została [[dekret]]em Rady Ministrów z 22 października 1947 roku <ref>Dekret Rady Ministrów z 22 października 1947 o utworzeniu Akademii Sztabu Generalnego, DzU 1947, nr 65, poz. 379, s. 1092–1093.</ref>. Uczelnia podporządkowana była bezpośrednio szefowi [[Sztab Generalny Wojska Polskiego|Sztabu Generalnego WP]].
Statutowym zadaniem ASG było rozwijanie teorii sztuki wojennej zgodnie z potrzebami [[sztab]]ów i wojsk oraz zasad skutecznej obrony państwa. Przygotowywała [[oficer (wojsko)|oficerów]] z wyższym wykształceniem na stanowiska dowódcze i sztabowe.
Początkowo siedzibą akademii był gmach dawnej Wolnej Wszechnicy Polskiej przy ul. [[Ulica Opaczewska w Warszawie|Opaczewskiej 2]] (aktualnie ulica [[Ulica Stefana Banacha w Warszawie|S. Banacha]]) w [[Warszawa|Warszawie]]. Latem 1954 akademię przeniesiono do obiektów przedwojennego [[Centrum Wyszkolenia Piechoty]] w [[Rembertów|Rembertowie]].
Pierwsza inauguracja roku akademickiego odbyła się 12 grudnia 1947 roku. Uczestniczyli w niej m. in. prezydent Bolesław Bierut oraz minister Obrony Narodowej marszałek [[Michał Rola-Żymierski]]. 3 kwietnia 1948 roku dekretem Rady Ministrów nadano akademii imię generała broni [[Karol Świerczewski|Karola Świerczewskiego]]<ref>Dekret Rady Ministrów z 3 kwietnia 1948 o nazwie Akademii Sztabu Generalnego, DzU 1948 nr 18, poz. 127, s. 242.</ref>.
W 1948 roku w jednostkach dydaktycznych ASG wprowadzono strukturę katedrową. Powołano wówczas katedry: taktyki ogólnej i służby sztabów, broni pancernej, artylerii, inżynieryjno-saperską, łączności, taktyki tyłów, historii wojennej oraz nauk społeczno-politycznych. W 1950 roku utworzono kolejne katedry: wojsk lotniczych i historii sztuki wojennej.
W 1953 roku, na wzór radziecki, utworzono sześć [[fakultet]]y, które pełniły rolę wydziałów: operacyjny, ogólnowojskowy, wojsk pancernych i zmechanizowanych, artylerii, rozpoznawczy i wojsk lotniczych. W 1956 roku rozwiązano fakultet operacyjny i rozpoznawczy, a rok później wojsk pancernych i zmechanizowanych. W 1960 roku rozwiązano fakultet ogólnowojskowy. Jednocześnie utworzono oddziały: wojsk rakietowych i artylerii oraz wojsk obrony przeciwlotniczej kraju i lotnictwa. Powołano również: Instytut Organizacji i Techniki Dowodzenia, Zakład Dydaktyki Wojskowej, Katedrę Taktyki Obrony przed Środkami Masowego Rażenia oraz Zespół Studiów Naukowych. W 1966 roku rozwiązano Oddział Wojsk Rakietowych i Artylerii.
Zasadniczy wpływ na powstanie środowiska naukowego ASG miała decyzje ministra obrony narodowej z 11 i 15 grudnia 1959 o nadaniu tytułu profesora nadzwyczajnego 11 oficerom posiadającym największy dorobek naukowo-dydaktyczny. Otrzymali je: gen. bryg. Mieczysław Bień, płk dypl. Jakub Broch, płk dypl. Józef Dac, płk dypl. Jan Dyda, płk dypl. Jan Kurniewicz, płk dypl. Andrzej Madejski, płk dypl. Edward Perkowicz, płk dypl. Eugeniusz Petrykowski, płk dypl. Józef Stachowski, płk dypl. Felicjan Wiśniewski i płk dypl. Remigiusz Wojtowicz. W latach 1961–1967 stopień doktora nauk wojskowych uzyskało 38 pracowników ASG. W 1967 roku uzyskano pierwsze 3 habilitacje - płk Władysław Filar, płk Kazimierz Gocyła, płk Julian Kaczmarek.
W styczniu 1964 roku na stanowisko komendanta ASG został wyznaczony gen. dyw. [[Józef Kuropieska]], dotychczasowy dowódca Warszawskiego Okręgu Wojskowego i absolwent przedwojennej [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkoły Wojennej]] w Warszawie. W procesie nauczania generał Kuropieska czerpał wzorce obowiązujące w Wyższej Szkoły Wojennej, której długoletnim komendantem był gen. dyw. [[Tadeusz Kutrzeba]].
W latach 70. ukazały się pierwsze książki pracowników ASG z dziedziny sztuki wojennej, m.in. autorstwa prof. Juliana Kaczmarka i Kazimierza Nożki. Podjęto ogólnopolskie programy badawcze z dziedziny nauk wojskowych. Wzrósł autorytet uczelni poza granicami Polski, czego wyrazem było podjęcie na przełomie lat 70. i 80. studiów przez oficerów z: ZSRR, Czechosłowacji, Węgier i NRD.
W 1977 dokonano radykalnych zmian w strukturze uczelni. Powołano Wydział Wojsk Lądowych oraz Wydział Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej Kraju. Obok wydziałów funkcjonowało wiele samodzielnych katedr.
Akademia Sztabu Generalnego była w dziejach polskiego szkolnictwa wojskowego najdłużej funkcjonującą uczelnią dowódczo-sztabową. Jej mury opuściło 6200 oficerów dyplomowanych, a ponad 4800 oficerów ukończyło studia podyplomowe i kursy wojskowe.
Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z 21 maja 1990 roku Akademię Sztabu Generalnego z dniem 1 października 1990 roku przekształcono w [[Akademia Obrony Narodowej|Akademię Obrony Narodowej]] <ref>Rozporządzenie Rady Ministrów z 21 maja 1990 w sprawie utworzenia Akademii Obrony Narodowej i Wyższej Szkoły Oficerskiej Inżynierii Wojskowej oraz zniesienia Wojskowej Akademii Politycznej, DzU 1990, nr 37, poz. 208, s. 497–498.</ref>.
===Proces kształcenia===
Kurs podstawowy w ASG trwał trzy lata. Na pierwszym roku słuchacze przerabiali zakres dowodzenia na szczeblu pułku, na drugim dywizji, a na trzecim elementy sztuki operacyjnej z ogólnym przedstawieniem zasad dowodzenia na szczeblu armii. Łącznie program kształcenia przewidywał ok. 4300 godzin zajęć dydaktycznych, w tym: 62% na przedmioty operacyjno-taktyczne, 12% na przedmioty ogólne, 5% na przedmioty specjalistyczne, 10% na przedmioty społeczno-polityczne i 11% na szkolenia i egzaminy. Oprócz zajęć teoretycznych prowadzono liczne ćwiczenia dowódczo-sztabowe i szkieletowe, w tym. tzw. ćwiczenia pociągowe polegające na wykorzystaniu transportu kolejowego jako ruchomej bazy do ćwiczeń taktycznych i operacyjnych w określonych rejonach Polski. Ważną rolę odgrywały też podróże wojskowo-historyczne oraz letnie i zimowe obozy szkoleniowe.
=== Struktura organizacyjna (1967)===
* komenda
* jednostki dydaktyczne
** instytut dowodzenia
** instytut dydaktyki wojskowej
** studium operacyjno-strategiczne
** oddział wojsk OPK i lotnictwa
** katedry ogólnoakademickie: taktyki ogólnej i sztuki operacyjnej, taktyki wojsk pancernych, taktyki artylerii, taktyki wojsk inżynieryjnych, taktyki obrony przed środkami masowego rażenia, taktyki tyłów, wojsk łączności, obrony przeciwlotniczej, obrony terytorialnej kraju
** katedry nauk społeczno-politycznych: historii sztuki wojennej, podstaw marksizmu i leninizmu, ekonomii politycznej, ekonomiki wojskowej, pracy partyjno-politycznej
* kurs doskonalenia oficerów
* pododdziały słuchaczy
* oddział naukowy
* biblioteka naukowa
* oddział szkolenia
* oddział techniczny
* oddział ogólnowojskowy
* wydział kadrowy
* wydział finansowy
=== Komendanci ===
* gen. dyw. [[Bolesław Zarako-Zarakowski]] (25 VII 1947 – 5 II 1948)
* gen. dyw. [[Zygmunt Berling]] (5 II 1948 – 10 IV 1953)
* gen. bryg. [[Ostap Steca]] (16 IV 1953 – 11 XI 1953)
* gen. bryg. [[Grigorij Łaźko]] (11 XI 1953 – 31 XII 1954)
* gen. bryg. [[Wiktor Sienicki]] (10 I 1955 – 25 XI 1956)
* gen. bryg. prof. dr [[Mieczysław Bień (generał)|Mieczysław Bień]] (26 XI 1956 – I 1964)
* gen. dyw. [[Józef Kuropieska]] (I 1964 – 20 III 1968)
* gen. dyw. [[Adam Czaplewski]] (11 IV 1968 – 12 I 1973)
* gen. dyw. [[Bolesław Chocha]] (24 I 1973 – 6 XII 1977)
* gen. broni [[Józef Kamiński (generał WP)|Józef Kamiński]] (IV 1978 – XII 1985)
* gen. dyw. prof. dr hab. [[Władysław Mróz (generał)|Władysław Mróz]] (XII 1985 – 14 VII 1990)
* gen. dyw. prof. dr [[Tadeusz Jemioło]] (14 VII - 30 IX 1990)
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==
{{Bibliografia start}}
# Paweł Cieślar, ''Płaszczyzny współpracy Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego i Akademii Obrony Narodowej ze Sztabem Generalnym Wojska Polskiego'', Materiały z sympozjum nt. Sztab Generalny Wojska Polskiego w systemie obrony i bezpieczeństwa państwa, Warszawa 2008
# Ryszard Kałużny, Dariusz Kozerawski, ''Kształtowanie się wyższego szkolnictwa wojskowego w Polsce'' Zeszyty naukowe WSOWL Nr 1(143) 2007
# Dariusz Kozerawski, ''Wyższe szkolnictwo wojskowe w Polsce w latach 1947-1967'', Wyd. Neriton, Warszawa 2005
{{Bibliografia stop}}
{{Szkolnictwo LWP}}
{{Ludowe Wojsko Polskie}}
[[Kategoria:Akademia Sztabu Generalnego w Rembertowie|!]]
| |||