Otton I (książę pomorski): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Kargul1965 (dyskusja | edycje) drobne |
Kargul1965 (dyskusja | edycje) dodanie infoboxu |
||
Linia 1:
{{Władca kraju infobox
[[Plik:Pommernwappen.jpg|200px|thumb|right|Herb rodowy Gryfitów]]▼
| król = Otton I
| tytulatura =
| grafika =
| tytuł = [[Książęta pomorscy|książę szczeciński]]
| od = [[1295]]
| do = 30 lub 31 grudnia [[1344]]
| poprzednik = [[Barnim I|Barnim I Dobry]], [[Bogusław IV]]
| następca = [[Barnim III Wielki]]
| dynastia = [[Gryfici]]
| urodzony = ur. ok. [[1279]]
| zmarł = 30 lub 31 grudnia [[1344]]
| ojciec = [[Barnim I|Barnim I Dobry]]
| matka = Matylda askańska
| żona = Elżbieta, Katarzyna?
| dzieci = [[Barnim III Wielki]], <br/>Matylda (Metteke)
}}
'''Otton I''' (ur. ok. [[1279]] r., zm. 30 lub 31 grudnia [[1344]] r.<ref>E. Rymar, ''Rodowód książąt pomorskich'', ss. 170-172.</ref>) – pogrobowiec, syn [[Barnim I|Barnima I]] i Matyldy askańskiej (trzeciej żony księcia), córki [[Otton III (margrabia brandenburski)|Ottona III margrabiego brandenburskiego]] i [[Bożena Przemyślidka|Bożeny (Beatrix)]]. Książę ( łac. ''dux Slavorum, Cassubie et Stettin''), nazywany często – leniwym i dewocyjnym, także „Ojcem ubogich”. Założyciel dynastii [[Książęta pomorscy|książąt szczecińskich]].
Linia 16 ⟶ 32:
Za jego panowania – dochodziło do licznych buntów miast pomorskich, ze Szczecinem w roli głównej. Szczecin był licznie obdarowywany nadaniami ziemskimi. Za panowania Ottona I - otrzymał kilka wsi, wraz z rozległymi ziemiami Międzyodrza i łąk wokół jeziora Dąbskiego, kosztem [[Dąbie (Szczecin)|Dąbia]] i innych miast. Miasto liczyło się z tym, że może nie otrzymać potwierdzenia nadanych przywilejów, w momencie wygaśnięcia linii książąt szczecińskich - z rąk Ludwika Brandenburskiego. Otton I, wespół z [[Warcisław IV Pomorski|Warcisławem IV]] – oddał Pomorze pod opiekę biskupa kamieńskiego. Piecza biskupia nad powierzonymi ziemiami - miała obejmować do 2 lutego [[1339]] r. Data ta była klauzulą - na wypadek bezpotomnej śmierci książąt.
Miasto nie złożyło hołdu Ludwikowi Brandenburskiemu, opowiadając się za szczecińskimi i wołogoskimi Gryfitami. Doszło do konfliktu pomorsko - brandenburskiego, który zaostrzył się na skutek coraz większych wysuwanych żądań przez Ludwika i jego ojca cesarza Ludwika Bawarskiego. Szczecin poparty przez [[Gryfino]], [[Goleniów]] i inne miasta pomorskie – ułatwił Ottonowi I i jego synowi, zawarcie układu sojuszniczego z Brandenburgią.
| |||