Lutnia barokowa: Różnice pomiędzy wersjami

Pod koniec epoki renesansu dokonały się znaczne zmiany w budowie lutni. Wraz z rozwojem repertuaru muzycznego potrzebowano instrumentów o coraz większej skali. Systematycznie zwiększano liczbę chórów z 6 - 8 w klasycznej lutni renesansowej, aż do 14 (barokowe [[teorba|teorby]] mogły posiadać ich jeszcze więcej). Innowacją było wprowadzenie rozbudowanej szyjki z dodatkową główką, na którą naciągano basowe [[struny burdonowe]]. Lutnie barokowe charakteryzowały się także, dość dużymi rozmiarami pudła rezonansowego (niektóre z nich posiadały nawet do trzech otworów rezonansowych), a co za tym idzie głębokim i mocnym, basowym brzmieniem<ref name=autonazwa1>[http://www.atlasofpluckedinstruments.com/lutes.htm ATLAS of Plucked Instruments - lutes<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>..

'''Francuska lutnia barokowa''' - nieco odmienna od niemieckiej, powstała pod koniec XVII wieku. Kształtem i wielkością przypomina lutnię renesansową, zamiast "łabędziej szyi" posiada krótką szyjkę i podwójną główkę. Do naszych czasów nie zachował się ani jeden egzemplarz tego instrumentu i znamy go tylko z ikonografii (głównie z [[malarstwo holenderskie|malarstwa holenderskiego]]<ref name=autonazwa1 />).