Wieża ciśnień Borek we Wrocławiu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ZéroBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (robot dodaje zh:弗罗茨瓦夫水塔
m Usuwanie błędu leksykalnego; zmiany kosmetyczne
Linia 34:
}}
 
'''Wieża ciśnień przy alei Wiśniowej''' - [[Historyzm_Historyzm (architektura)|historyzująca]] [[wieża ciśnień]] na osiedlu [[Borek (Wrocław)|Borek]] we [[Wrocław]]iu. Oficjalny adres wieży brzmi: [[ulica Sudecka we Wrocławiu|ul. Sudecka 125a]], jednak znajduje się ona na pasie rozdzielającym jezdnie al. Wiśniowej w ciągu [[obwodnica śródmiejska (Wrocław)|obwodnicy śródmiejskiej]]. Wieża ma wysokość 62 m. W 2/3 wysokości (na wys. 42 m) - galeryjka widokowa, z której można było niegdyś - za drobną opłatą - oglądać panoramę miasta, a także - przy dobrej pogodzie - odległą o trzydzieści kilometrów [[Ślęża|Ślężę]] a nawet - o sto kilometrów - [[Karkonosze]].
 
Wybudowana została w latach [[1903]]-[[1904]] wg projektu [[Karl Klimm|Karla Klimma]] na południowych obrzeżach miasta, a w [[1906]] udostępniona zwiedzającym. Od [[1908]] personel wieży wciągał na jej szczycie czerwoną flagę w dniach, kiedy warunki atmosferyczne zapewniały dobrą widoczność; opłata za wjazd windą na galerię widokową wynosiła 10 [[fenig|fenigów]]. W czasie oblężenia ''Festung Breslau'' w [[1945]] pełniłaodgrywała rolę punktu obserwacyjnego do kierowania ogniem. Od [[II wojna światowa|II wojny światowej]] do [[lata 90. XX wieku|lat 90.]] wieża nie była konserwowana (nie wykorzystywano też jej walorów turystycznych), choć zbiorniki wykorzystywano jeszcze do połowy [[lata 80. XX wieku|lat 80.]] w systemie wodociągów miejskich. W końcu [[lata 90. XX wieku|lat 90.]] wieża została wykupiona przez Stephan Elektronik Investment. Na podstawie projektu Wacława Bieniasza-Nicholsona przekształcono ją w kompleks restauracji o nazwie "Wieża Ciśnień".
 
Wieża reprezentuje formy stylowe późnego [[eklektyzm (architektura)|eklektyzmu]] z elementami [[architektura secesji|secesji]] w ornamentyce i rzeźbie, mieszając formy [[neogotyk|neogotyckie]] (sklepienie pod zbiornikiem) z [[neoromanizm|neoromańskim stylem wilhelmińskim]]. Konstrukcja wymurowana z cegły klinkierowej. Pierwsze dwie [[kondygnacja|kondygnacje]] służyły początkowo jako mieszkania dla obsługi technicznej wieży, obecnie przekształcone w pomieszczenia użytkowe wraz ze znajdującym się nad nimi poddaszem. Zbiornik wody znajdował się niegdyś w podpartej na dziewięciu [[filar]]ach ośmiobocznej części nakrytej dachem namiotowym, na szczycie którego umieszczono masywny [[dach hełmowy|hełm]] o cechach secesyjnych. Środkowy słup zawierający dawniej wodociąg mieści obecnie jedną z wind (druga, wraz z klatką schodową, jest w bocznej wieżyczce). Wieża została wpisana do rejestru zabytków dnia 19.10.1978.
Linia 49:
 
{{Koordynaty|51|5|7|N|17|1|3|E|type:landmark|region:PL|umieść=na górze|zapis=kątowo}}
 
[[Kategoria:Wieże ciśnień Wrocławia]]