Paul Arndt (duchowny ewangelicko-reformowany): Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się w rodzinie kupca Ottona Arndta z reformowanej [[Kościół św. Piotra i Pawła w Gdańsku|parafii św. Piotra]]. Ukończył gimnazjum realne św. Piotra w 1889 r., a w 1890 r. zdał [[matura|maturę uzupełniająca]] w Królewskim Gimnazjum w Gdańsku. Studia [[teologia|teologiczne]] odbył na uniwersytetach w [[Berlin]]ie, [[Marburg]]u i w [[Gryfia|Gryfii]]. W [[1895]] r. zdał przed gdańskim [[konsystorz]]em I egzamin, a w [[1896]] r. II egzamin teologiczny, po czym do jesieni 1897 pracowalpracował jako nauczyciel domowy, a następnie jako [[wikariusz]] [[superintendent]]a Boehmera w [[Kwidzyn]]ie. [[ordynacja (religia)|Ordynowany]] na duchownego [[6 listopada]] [[1898]] r. przez superintendenta Platha w [[Kartuzy|Kartuzach]]. W latach [[1898]]-[[1899]] był administratorem w [[Szymbark (województwo pomorskie)|Szymbarku]] pow. [[Kartuzy]]. Wybrany [[23 maja]] [[1899]] r. i wprowadzony w urząd [[27 sierpnia]], był pierwszym po 100 latach przerwy stałym [[pastor]]em parafii reformowanej w [[Toruń|Toruniu]]. Przyczynił się do konsolidacji parafii i wraz z [[Rada parafialna|kolegium kościelnym]] wzniósł nowy [[Kościół św. Szczepana w Toruniu|kościół]] w centrum miasta ([[1902]]-[[1904]]). Od [[27 lipca]] [[1919]] był pastorem [[zbór|zboru]] reformowanego w [[Tylża|Tylży]]. Jako emeryt [[1 października]] [[1936]] r. zamieszkał w [[Elbląg]]u. W [[1945]] r. osiadł w Wittenberdze. Opublikował prace dotyczące historii kalwinizmu w Toruniu, których ustalenia wciąż pozostają aktualne.