Szarża pod Prunaru: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Pamięć o bitwie: drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 25:
Jesienią 1916 połączone siły Niemiec i [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]], wsparte przez oddziały [[Bułgaria|bułgarskie]] i [[Imperium Osmańskie|tureckie]] dążyły do zamknięcia i zniszczenia sił rumuńskich, znajdujących się pomiędzy [[Karpaty|Karpatami]], a [[Dunaj]]em. Kluczową rolę odgrywały działania nad rzeką [[Argeş]], zmierzające do opanowania [[Bukareszt]]u.
27 listopada 1916 tzw. Grupa Koscha (złożona z niemieckiej 217 dywizji piechoty, 26 tureckiej dywizji piechoty i dywizji kawalerii Colmara Freiherr von der Goltza, dowodzona przez gen. Roberta Koscha ruszyła z [[Zimnicea|Zimnicei]] w kierunku Bukaresztu. W tym czasie pomocnicze uderzenie w kierunku [[Giurgiu]] rozpoczęły dwie dywizje bułgarskie (1 i 12 dywizje piechoty). Próbę zatrzymania głównego uderzenia niemieckiego na rzece [[Teleorman]] podjęła 18 dywizja piechoty (dow. gen. Alexandru Referandru). Kiedy wieś Prunaru
== Przebieg bitwy ==
Rankiem 28 listopada na obrzeżach wsi Prunaru doszło do zaciekłych walk pomiędzy częścią 43 brygady, a niemieckimi strzelcami alpejskimi. W gęstej mgle Niemcy rozpoczęli manewr okrążania oddziałów rumuńskich. Wtedy kilkutysięczny pułk kawalerii,
Mimo zadania Niemcom poważnych strat w pierwszej fazie ataku, o losie rumuńskiego pułku zdecydowały niemieckie karabiny maszynowe ukryte w wiejskich domach, które krzyżowym ogniem zmasakrowały atakujących. Część żołnierzy rumuńskich walczyła do końca, mając za osłonę jedynie ciała zabitych koni. Jednym z bohaterów szarży był ppor Ion Hristea, który wraz z dwoma oficerami odłączył się od głównej grupy atakujących i po śmierci swoich towarzyszy, w pojedynkę zniszczył gniazdo karabinu maszynowego.
Trwającą trzy godziny bitwę przeżyło zaledwie 134 kawalerzystów. Był wśród nich dowodzący szarżą, płk Gheorghe Naumescu, który został ciężko ranny i wzięty do niewoli (zmarł w szpitalu 3 lipca 1917).
== Skutki bitwy ==
Dzięki desperackiej szarży 2 pułku, 18 dywizja piechoty zyskała czas na przegrupowanie i
== Pamięć o bitwie ==
[[plik:Statuia Cavaleristului în atac din Iaşi11.jpg|thumb|250px|Pomnik atakującego kawalerzysty w Jassach]]
W 1927 w [[Jassy|Jassach]] stanął wykonany z brązu pomnik upamiętniający żołnierzy 2 brygady kawalerii, dłuta Ioana C. Dimitriu-Bârlada. Pomnik przedstawia jeźdźca z [[lanca|lancą]] w ręku, w towarzystwie anioła - symbolu poświęcenia. W 1930 z inicjatywy dowództwa 14 Brygady Kawalerii, na polu bitwy postawiono pomnik ku czci poległych kawalerzystów. Kamienny monument zwieńczony orłem zaprojektował Horia Miclescu.
== Źródła ==
| |||