Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Linia 2:
 
==== Departament Piechoty M.S.Wojsk. w latach 1921-1939 ====
W pierwszej dekadzie marca 1920 przystąpiono do reorganizacji [[Ministerstwo Spraw Wojskowych|MministerstwaMinisterstwa Spraw Wojskowych]]. Podstawą nowej organizacji ministerstwa był [[rozkaz]] L. 1792/Org. z 20 lutego 1920. Wśród nowo utworzonych komórek organizacyjnych znalazł się Departament I Broni Głównych i Wojsk Taborowych. Departament, na którego czele stał gen. por. [[Stanisław Puchalski]] (od listopada 1920 gen. ppor. [[Józef Czikel]]) składał się z czterech [[Sekcja (wojsko)|sekcji]] i kancelarii. Jedną z sekcji była Sekcja I Piechoty. Szefem sekcji mianowany został ppłk [[Michał Karaszewicz-Tokarzewski]], a po nim mjr [[Ludwik Bittner]] (VI-VIII 1920). Do zadań sekcji należała organizacja jednostek piechoty, opracowywanie dla jednostek i szkół piechoty programów wyszkolenia, opiniowanie i współuczestniczenie w próbach i doświadczeniach z bronią i amunicją, a także współpraca z Oddziałem I Sztabu M.S.Wojsk. w pracach nad [[mobilizacja|mobilizacją]] i demobilizacją.
 
10 sierpnia 1921 minister spraw wojskowych na mocy rozkazu L. 4900/Org. ustalił pokojową organizację Ministerstwa Spraw Wojskowych. Statut organizacyjny M.S.Wojsk. został zatwierdzony przez Radę Ministrów 19 sierpnia tego roku <ref> Monitor Polski z 1921, Nr 209, poz. 278.</ref>. Zgodnie z nową organizacją zlikwidowany został Departament I Broni Głównych i Wojsk Taborowych, a na bazie Sekcji I Piechoty zorganizowany Departament I Piechoty. Szefem departamentu mianowany został gen. ppor. [[Stanisław Wróblewski (generał)|Stanisław Wróblewski]]. Posiadał on uprawnienia dyscyplinarne dowódcy [[dywizja|dywizji]]. Na siedzibę departamentu wyznaczono [[Pałac Mostowskich]] w [[Warszawa|Warszawie]]. Departament składał się z dwóch [[wydział]]ów: