Leonard Piskorski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienie |
m →Wojna i PRL: Poprawa przekierowania, replaced: Wesoła (dzielnica Warszawy) → Wesoła (Warszawa) using AWB |
||
Linia 41:
== Wojna i PRL ==
W 1940 r. Piskorski nie był już starszym cechu (był nim Aleksander Weigle), cech został połączony z cechami garbarzy i rękawiczników, a siedziba połączonego cechu mieściła się przy ul. Piaskowej 14<ref>{{cytuj książkę | autor r = Danuta Skowider | rozdział = Rzemiosło warszawskie 1939-1945 | autor1 = Barbara Grochulska | autor2 = Witold Pruss (red.) | tytuł = Z dziejów rzemiosła warszawskiego | wydanie = | wydawca = PWN | miejsce = Warszawa | rok = 1983 | strona = 530 | isbn = 8301032707}}</ref>. W czasie wojny był uwięziony w obozie w [[Niemcy|Niemczech]]. Zakład spłonął w czasie powstania warszawskiego. Po wojnie cech białoskórników nie został odtworzony. Piskorski początkowo był nauczycielem w zawodowej szkole przemysłu skórzanego w [[Wesoła (
[[Plik:Grób rodziny Waclawa Piskorskiego 2.JPG|thumb|200px|Grobowiec rodziny Wacława Piskorskiego na warszawskich Powązkach, w którym został pochowany Leonard Piskorski]]
|