Ośrodek międzygalaktyczny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian |
alpha na alfa |
||
Linia 5:
Największe zgęszczenia ośrodka międzygalaktycznego obserwuje się w bogatych [[gromada galaktyk|gromadach galaktyk]]. Ośrodek międzygalaktyczny wypełniający przestrzeń między galaktykami, otaczając też całą gromadę, osiąga tam gęstości nawet kilkaset razy większe od średniej gęstości materii we [[Wszechświat|Wszechświecie]]. [[Temperatura]] tej plazmy jest bardzo wysoka, około 10<sup>8</sup> K, plazma jest praktycznie całkowicie zjonizowana i świeci w zakresie [[promieniowanie rentgenowskie|promieniowania rentgenowskiego]].
Poza gromadami galaktyk ośrodek jest rzadszy i ma niższą temperaturę, typowo 10<sup>5</sup> – 10<sup>7</sup> K, jest nazywany ośrodkiem „ciepłym” ([[język angielski|ang.]] ''Warm-Hot Intergalactic Medium'', w skrócie WHIM), istnieją też jeszcze chłodniejsze obłoki czy [[filamenty]] gazu. Obecność tych chłodniejszych obłoków zaznacza się wyraźnie w widmach promieniowania odległych kwazarów. Ponieważ wodór w tych obłokach nie jest całkowicie [[jonizacja|zjonizowany]], w promieniowaniu kwazarów pojawiają się wąskie linie absorpcyjne, związane głównie z [[seria Lymana|linią Lyman-
Wysoka temperatura ośrodka międzygalaktycznego, znacznie wyższa niż temperatura promieniowania tła wypełniającego Wszechświat, jest wynikiem procesu formowania się niejednorodności w rozkładzie materii, w tym galaktyk i gwiazd. Materia opadająca na centrum grawitacyjne gromady galaktyk rozgrzewa się w wyniku procesu [[dyssypacja|dyssypacji]] energii potencjalnej. Do podgrzania ośrodka międzygalaktycznego przyczyniły się też kwazary i młode galaktyki o silnej aktywności gwiazdotwórczej, które są silnymi źródłami [[promieniowanie nadfioletowe|promieniowania nadfioletowego]], a także energetycznych cząstek. Niewykluczony jest udział hipotetycznych masywnych gwiazd III populacji.
| |||