Turawa: Różnice pomiędzy wersjami

Pierwszą budowlą tego typu w Turawie był zameczek myśliwski, który zbudowali książęta opolscy. Później właścicielką zamku była Katarzyna Kokorz von Kamenz, która sprzedała go rodowi Kochtitzki von Kochtitz w [[1596]] roku. Turawę od Kochtitzkich w [[1629]] roku nabył Jan Dombrowka z Jasieni. Kolejnym właścicielem był Jan von Blankovsky. W [[1712]] roku od Franciszka Blankovsky, dobra turawskie nabywa Martin Scholz von Loewenckron, który w [[1730]] roku rozpoczął budowę obecnego pałacu w Turawie według planów opolskiego architekta Adama Tentscherta. Budowa kolejnych skrzydeł pałacu była kontynuowana przez syna pierwszego właściciela, Józefa von Loewenkrona, który w [[1751]] roku zbudował kaplicę z wieżą zakończoną hełmem gontowym i z dzwonem. Kolejna rozbudowa miała miejsce w [[1761]] roku – zbudowano skrzydło od północy, oraz bramę wjazdową. W [[1847]] roku Karl hrabia von Garnier przeprowadza kolejną rozbudowę i remont nieco zaniedbanego już pałacu. W [[1937]] roku rodzina von Garnier przekazała pałac na sierociniec. Po II wojnie światowej, w [[1949]] roku, pałac oddano na siedzibę Domowi Dziecka w Turawie. Po pożarze budynku Urzędu Gminy do czasu budowy nowego budynku, w pałacu mieścił się Urząd Gminy Turawa. W latach 1964-1965 barokowy pałac z neorokokową dekoracją został przebudowany na potrzeby wychowanków Domu Dziecka. Do dziś zachowała się neorokokowa sala balowa ze złoconymi, rzeźbionymi, dębowymi drzwiami, neorenesansowy kredens, neorokokowe, marmurowe kominki, barokowe szafy biblioteczne, złocone dekoracje ścian, dekoracyjne piece kaflowe, stiuki w sali kredensowej. W parku otaczającym pałac znajdują się ciekawe zabytki przyrody – [[dąb szypułkowy]] o obwodzie 350 cm, dwa jesiony o obwodach 300 i 505 cm oraz [[lipa drobnolistna]] o obwodzie 450 cm. Obecnie budowla stoi na sprzedaź.