Wersja z 13:59, 19 lut 2006 edytuj Hhst (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 14 001 edycji m +fr: ← poprzednia edycja		Wersja z 19:00, 29 mar 2006 edytuj anuluj edycję Berasategui (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 50 990 edycji m korekta nazw turniejów sprzed ery "open" następna edycja →
Linia 1: '''Maureen Catherine Connolly''', zamężna Brinker (ur. [[17 września]] [[1934]] w [[San Diego]], zm. [[21 czerwca]] [[1969]] w [[Dallas]]), [[tenis]]istka [[Stany Zjednoczone\|amerykańska]], pierwsza zawodniczka z [[Wielki Szlem\|Wielkim Szlemem]] w tenisie kobiecym. Nosiła przydomek ''Little Mo''. Treningi tenisowe rozpoczęła, ponieważ jej matka nie była w stanie opłacać drogich zajęć z jazdy konnej. W wieku 14 lat została najmłodszą w historii mistrzynią USA w kategorii do lat 18. W [[1951]] jako niespełna 17-latka wygrała ~~turniej~~wielkoszlemowe [[US Open\|mistrzostwa USA]], przejmując na prawie 30 lat tytuł najmłodszej mistrzyni (młodsza o dwa miesiące była triumfatorka z [[1979]] - [[Tracy Austin]]). W drodze do pierwszego tytułu wielkoszlemowego pokonała w półfinale rozstawioną z pierwszym numerem [[Doris Hart]], a w finale turniejową "dwójkę", [[Shirley Fry]]. Rok później obroniła tytuł, odniosła również pierwsze zwycięstwo na [[Wimbledon]]ie. Sezon [[1953]] rozpoczęła z nowym trenerem, słynnym Australijczykiem [[Harry Hopman]]em; doprowadził on Connolly do pierwszego w dziejach kobiecego tenisa Wielkiego Szlema (wśród mężczyzn pierwszy był piętnaście lat wcześniej [[Don Budge]]) - na [[~~French~~Australian Open\|mistrzostwach Australii]] pokonała w finale [[~~Julie~~Julia Sampson\|Julię Sampson]], a na Wimbledonie, [[~~Australian~~French Open\|mistrzostwach Francji]] i USmistrzostwch ~~Open~~USA - Doris Hart. Kolejne tytuły Amerykanka zdobyła w [[1954]] - mistrzostwa Francji i Wimbledon, naw ~~French Open~~[[Paryż]]u wygrywając także grę podwójną i grę mieszaną. Pozostawała niepokonana w turniejach wielkoszlemowych przez 50 kolejnych pojedynków singlowych. Poza wymienionymi wyżej sukcesami wygrała także konkurencję debla w ~~Australian~~mistrzostwach Australii Open w 1953. 20 lipca 1954, krótko po kolejnym triumfie wimbledońskim, jej kariera została gwałtownie przerwana. Wypadek podczas jazdy konnej (kolizja z samochodem) uniemożliwił jej występy turniejowe na korcie, długa rehabilitacja pozwoliła jedynie na rolę instruktorki. Była m.in. trenerką ekipy brytyjskiej podczas jej występów w Pucharze Wightman; sama Connolly, jeszcze jako aktywna tenisistka, reprezentowała w tych rozgrywkach USA i w latach 1951-1954 wygrała siedem pojedynków singlowych, nie przegrywając żadnego. W [[1955]] wyszła za mąż za Normana Brinkera, jeźdźca, olimpijczyka z [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1952\|Helsinek 1952]], doczekali się dwojga dzieci. Wraz z mężem prowadziła w [[Teksas (stan w USA)\|Teksasie]] ''Maureen Connolly Brinker Foundation'', promującą tenis młodzieżowy. Udzielała się także jako korespondentka sportowa. Linia 10: '''Wygrane i finały w turniejach wielkoszlemowych:''' * [[Wimbledon]] gra pojedyncza - wygrane 1952, 1953, 1954 gra podwójna - finały 1952, 1953 * [[US Open\|mistrzostwa USA]] gra pojedyncza - wygrane 1951, 1952, 1953 gra podwójna - finał 1952 * [[Australian Open\|mistrzostwa Australii]] gra pojedyncza - wygrana 1953 gra podwójna - wygrana 1953 ** gra mieszana - finał 1953 * [[French Open\|mistrzostwa Francji]] gra pojedyncza - wygrane 1953, 1954 gra podwójna - wygrana 1954, finał 1953

Maureen Connolly: Różnice pomiędzy wersjami