Wikipedia

Tytulatura duchowieństwa wojskowego II RP: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
mNie podano opisu zmian
int.
Linia 1:
'''Tytulatura duchowieństwa wojskowego II RP''' – [[stopień wojskowy|stopnie]] [[Duchowieństwo|duchowieństwa]] w [[Wojsko Polskie II RP|Wojsku Polskim II RP]].
 
18 stycznia 1919 [[Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych|Naczelny Wódz]] [[Józef Piłsudski]] wydał dwa [[rozkaz]]y, którymi ''„zarządził następujący porządek hierarchiczny duchowieństwa w Wojsku Polskim:
* Biskup polowy,
* Naczelny Kapelan – zastępca Biskupa polowego,
* Dziekan Okręgu Generalnego,
* Proboszcz Dywizji,
* Kapelan pułku lub równoznacznego oddziału wojskowego”''
oraz ''„następujące pobory dla duchowieństwa w Wojsku Polskim, podług rang:
* Biskup polowy – generała porucznika,
* Naczelny Kapelan (oficjał polowy, zastępca biskupa) – generała podporucznika,
Linia 14:
* Regens Konsystorza polowego – pułkownika, (...)
* Proboszcz Dywizji – majora, (...)
* Kapelan pułku – kapitana, (...)<ref>Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 10 z 30.01.1919 r.</ref>.”''
 
Ustawa z dnia 23 marca 1922 r. ''„O podstawowych prawach i obowiązkach oficerów Wojsk Polskich”'' ustanowiła korpus oficerski Wojsk Polskich złożony z oficerów poszczególnych korpusów osobowych:
# korpusu oficerów piechoty
# korpusu oficerów jazdy
Linia 39:
Ponadto w skład korpusu oficerskiego Wojsk Polskich wchodziło duchowieństwo wojskowe i oficerowie marynarki wojennej.
 
Art. 2 dekretu Prezydenta RP z dnia 12 marca 1937 r. ''„O służbie wojskowej oficerów”'' stanowił, że oficerowie tworzą korpus oficerski sił zbrojnych. Korpus oficerski sił zbrojnych składa się z korpusów osobowych wojska i marynarki wojennej i dalej, w skład korpusu oficerskiego wojska i marynarki wojennej wchodzi również duchowieństwo wojskowe.
 
Prawa i obowiązki duchowieństwa wojskowego miały zostać określone w odrębnej ustawie (od 1937 r. – dekrecie). Do wybuchu II wojny światowej stosownych aktów prawnych nie zdołano wydać.
 
8 sierpnia 1922 r. w Dzienniku Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 32 ukazał się rozkaz ''„O ustaleniu nazw stopni duchowieństwa wojskowego”''. Władze wojskowe przyznały duchowieństwu prawo noszenia munduru i oznak oficerskich na naramiennikach i czapkach.
 
{|class="wikitable"
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Tytulatura_duchowieństwa_wojskowego_II_RP”