Isaías Medina Angarita: Różnice pomiędzy wersjami

Był synem generała José Rosendo Mediny i jego żony Alejandriny Angarity Garcíi. Szkołę podstawową ukończył w rodzinnym mieście, następnie w wieku piętnastu lat wstąpił do Szkoły Wojskowej w Caracas. W 1914 uzyskał stopień podporucznika. Służył jako dowódca plutonu w 3 kompanii 2 batalionu piechoty. W lutym 1919 został zatrudniony w Szkole Wojskowej jako komendant kompanii kadetów i wykładowca. Od 1927, gdy awansował na stopień pułkownika, pracował w szkole oficerskiej w Caracas i jako nauczyciel wychowania fizycznego w Szkołach Federalnych w Caracas. Zainteresował się w tym okresie nowymi ideami politycznymi, działał na rzecz uzyskania pełnej autonomii przez wenezuelskie instytucje akademickie. Związał się z Grupą Ateńską i z Klubem Siedmiu. Po uzyskaniu wysokiego stanowiska w Ministerstwie Wojny i Marynarki zaprzyjaźnił się z [[Eleazar López Contreras|Eleazarem Lópezem Contrerasem]]. W 1930 został członkiem komisji regulacji armii i marynarki wojennej, zaś od 1931 do 1935 pełnił obowiązki kierownika sekretariatu ministerstwa. W 1940 awansowany na stopień generała brygady<ref name="ven">[http://www.venezuelatuya.com/biografias/medina.htm Isaías Medina Angarita]</ref>.