Fryderyk II Poważny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m r2.7.1) (robot dodaje: ru:Фридрих II (маркграф Мейсена) |
m drobne merytoryczne (Ludwik z Miśni w robocie) |
||
Linia 5:
Podczas swego panowania prowadził długotrwały konflikt z wasalami i sąsiadami, szczególnie książętami Weimaru-Orlamünde oraz Schwarzburga, który doprowadził do zwycięskiej dla Fryderyka wojny w latach 1342–1345. Powiększał też swoje władztwo o kolejne terytoria zajmowane na drodze pokojowej. Po śmierci [[cesarz]]a [[Ludwik IV Bawarski|Ludwika IV Bawarskiego]] w 1347 partia bawarska próbowała nakłonić go do objęcia [[władcy Niemiec|korony niemieckiej]], Fryderyk jednak zrezygnował z podjęcia tej próby i opuścił stronnictwo bawarskie, popierając [[władcy Czech|króla czeskiego]] [[Karol IV Luksemburski|Karola IV Luksemburskiego]] (jeszcze przed śmiercią Ludwika przez część elektorów wybranego na króla Niemiec). Sam ograniczał się do umacniania swojej władzy (zagrożonej w 1349 m.in. wskutek wyboru na antykróla [[Gunter ze Schwarzburga|Guntera ze Schwarzburga]]), a w 1348 zawarł z Karolem IV układ w [[Budziszyn]]ie, na mocy którego obaj mieli nie rościć pretensji do swoich terytoriów.
Z żoną Matyldą miał dziewięcioro dzieci, wśród nich m.in. synów [[Fryderyk III Srogi|Fryderyka]], [[Baltazar (landgraf Turyngii)|Baltazara]], [[Wilhelm I Jednooki|Wilhelma]], a także [[Ludwik z Miśni|Ludwika]] (przyszłego biskupa [[Bamberg]]u, [[arcybiskupi Moguncji|arcybiskupa Moguncji]] i [[arcybiskupi Magdeburga|Magdeburga]]) którzy – zgodnie z życzeniem ojca, aby nie dzielić jego dziedzictwa – po jego śmierci objęli wspólnie władzę w Miśni i Turyngii, a także córkę Elżbietę, która poślubiła [[Fryderyk V (burgrabia Norymbergi)|Fryderyka V]], [[Burgrabstwo Norymbergi|burgrabię Norymbergi]].
== Bibliografia ==
| |||