Chóry w Bydgoszczy: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Tradycje chóralistyki w Bydgoszczy ==

Tradycja wielogłosowego śpiewania w mieście wywodzi się z [[XV wiek]]u i dotyczyła [[Budynek szkoły parafialnej w Bydgoszczy|szkoły parafialnej]] przy [[Katedra św. Marcina i Mikołaja w Bydgoszczy|bydgoskiej farze]]. W [[1466]] r. ufundowane zostało [[Katedra św. Marcina i Mikołaja w Bydgoszczy|Bractwo Bożego Ciała]], które miało za obowiązek uczestniczenia i uświetniania swoim śpiewem nabożeństw. Kolejnym ośrodkiem, którym rozwijano sztukę śpiewu był założony w [[1480]] r. [[Klasztor Bernardynów w Bydgoszczy|konwent bernardynów]]. Ważną pozycję w strukturze tego zakonu posiadał [[kantor]], którego zadaniem było m.in. przygotowanie [[chór]]u. Znanych jest kilku kantorów [[Klasztor Bernardynów w Bydgoszczy|bernardynów bydgoskich]], którzy ze względu na swe zdolności zostali odnotowani w źródłach pisanych: [[Dionizy Szyjka]] (1530-1590), Stefan Rączka (zm. 1607), Cyprian Kacki (zm. 1617), [[Marcin Piwko]] (zm. 1639) i inni<ref name="MM">Maniszewska Małgorzata: Miasto muzyki. [w:] Kalendarz Bydgoski 2000</ref>. W zakresie muzyki szkolono w Bydgoszczy także w konwentach: [[Klasztor Karmelitów w Bydgoszczy|karmelitów]] (1398-1816) i [[Kolegium Jezuitów w Bydgoszczy|jezuitów]] (1617-1781). Nauka w bursie muzycznej, istniejącej przy [[Kolegium Jezuitów w Bydgoszczy|Kolegium Jezuickim]] dotyczyła śpiewu i gry na instrumentach. Uczniowie, oprócz śpiewu pieśni w czasie nabożeństw, uczestniczyli w występach wokalnych w charakterze świeckim, np. w [[1623]] r. witali śpiewem pochwalnym w [[Katedra św. Marcina i Mikołaja w Bydgoszczy|kościele farnym]] i auli szkolnej króla [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazę]], który zatrzymał się w [[Bydgoszcz]]y w drodze do [[Gdańsk]]a<ref name="MM"/>.