KL Eintrachthütte: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Zgoda (obóz koncentracyjny) przeniesiono do Eintrachthütte: Nazwa obozu nie miała polskiego brzmienia
rozwód - cz. II
Linia 1:
'''Zgoda (obóz koncentracyjny)''' wg nazewnictwa [[język niemiecki|niemieckiego]] '''Eintrachthütte''' - działająca od maja [[1943]] roku do stycznia [[1945]] roku filia obozu w [[Auschwitz-Birkenau]]. znajdowałZnajdowała się w dzielnicy [[Świętochłowice|Świętochłowic]] - [[Zgoda (dzielnica Świętochłowic)|Zgodzie]]. W czasach póżniejszych - od końca lutego 1945 roku do listopada 1945 obóz podlegajacy [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|Urzędowi Bezpieczeństwa Publicznego]].
 
Od końca lutego 1945 roku do listopada 1945 obóz podlegajacy [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|Urzędowi Bezpieczeństwa Publicznego]], którego komendantem był [[Salomon Morel]].
 
== Obóz w czasie II wojny ==
Obóz składał się z kilku drewnianych baraków, które przeznaczono dla więźniów. Jedynie barak administracyjny był murowany. Całość ogrodzona była podwójnym drutem kolczastym pod napięciem, a przestrzeń między drutami wynosiła 1,5 metra i była wysypana piaskiem. Teren obozu oświetlało dziesięć reflektorów, a w czterech rogach stały wieże wartownicze. Niemcy więzili tu ludzi z państw walczących z Rzeszą. Ilość więźniów określa się na maksymalnie 1374 osób. Obóz został założony w celu zabezpieczenia pracowników dla pobliskich zakładów zbrojeniowych (obecnie ZUT Zgoda SA). Więźniowie zatrudnieni byli przez firmę Berghütte. Warunki życiowe nie odbiegały od panujących w innych podobozach. Więźniowie chorzy i niezdolni do pracy kierowani byli do obozu macierzystego.
Opuszczony przez Niemców obóz został [[23 stycznia]] [[1945]] zajęty przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]].
 
== Obóz po wojnie ==
 
Po wyzwoleniu został on przekształcony na obóz dla obywateli polskich pochodzących ze [[Śląsk|Śląska]] oskarżanych m. innymi o podpisanie [[volkslista|volkslisty]] lub o "niechęć do komunistycznej władzy". W lutym [[1945]] skierowano do obozu pierwsze osoby zatrzymane przez funkcjonariuszy urzędów bezpieczeństwa, [[Milicja Obywatelska (PRL)|milicji]] oraz [[NKWD]]. W początkowym okresie obozem kierowały dwie osoby przybyłe na [[Górny Śląsk]] z [[Województwo lubelskie|województwa lubelskiego]]: [[Aleksy Krut]] oraz [[Salomon Morel]]. Od czerwca [[1945]] obozem kierował samodzielnie Salomon Morel. Wśród więźniów obozu większość stanowili Ślązacy oraz obywatele [[III Rzesza|III Rzeszy]] ale znaleźli się tam również Polacy nie ze Śląska oraz co najmniej 38 obcokrajowców. Do obozu kierowano na podstawie decyzji władz bezpieczeństwa.
 
== Warunki życiowe i represje ==
 
Z obozu część osób wysłano do pracy w pobliskich kopalniach i hutach. W obozie panował głód. Warunki sanitarno-bytowe były katastrofalne. W krótkim czasie plagą obozu stały się [[wszy]], [[pluskwa|pluskwy]] i [[szczur|szczury]]. Pojawiły się także groźne choroby epidemiczne: [[czerwonka]] i [[tyfus]]. W sierpniu 1945 warunki sanitarne spowodowały [[epidemia|epidemię]] tyfusu. W okresie największego nasilenia epidemii odnotowywano kilkadziesiąt zgonów dziennie. Najdotkliwsze represje dotknęły osadzonych w baraku nr 7, przeznaczonym dla podejrzanych o przynależność do [[NSDAP]] i innych organizacji nazistowskich. W katowaniu uczestniczył naczelnik Morel, który bił więźniów pięściami, gumową pałką lub taboretem. Nieustalona liczba więźniów została zastrzelona przez strażników podczas próby ucieczki z obozu lub zakatowana przez funkcjonariuszy obozu. W obozie miały miejsce przypadki rzucania się uwięzionych na druty pod napięciem oraz samobójstwa przez powieszenie.
 
== Likwidacja obozou ==
 
Na przełomie października i listopada 1945 wizytowała obóz komisja, która zwolniła prawie wszystkich więźniów. Musieli przedtem podpisać zobowiązanie, że pod groźbą kary więzienia nie będą z nikim rozmawiać o tym, co się działo w obozie. Ostatecznie obóz przestał funkcjonować w listopadzie 1945. W obozie w okresie powojennym wiezionych było od 6 tys. do 10 tys. osób, z których niemal 1/3 nie przeżyła pobytu. [[IPN]] udokumentował, liczbę zmarłych w obozie na 1855 osób. Istnieją jednak przesłanki aby całkowita liczbę ofiar w okresie od lutego do listopada 1945 roku szacować na około 2,5 tysiąca.
 
==Zobacz też==
*[[Obozy niemieckie 1933-1945 (lista)]]
*[[Salomon Morel]]
 
==Link zewnętrzny==
*[http://www.ipn.gov.pl/pub_swietochlowice.html Strona IPN poświecona obozowi]