Kazimierz I kujawski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Túrelio zamienia link do pliku z KazKuj.JPG na Kazimierz_I_kujawski_seal.jpg. Powód: File renamed: descriptive name [[commons:C
Micpol (dyskusja | edycje)
m WP:SK, poprawa linków
Linia 1:
[[Plik:Kazimierz I kujawski.JPG|166px|thumb|Kazimierz I kujawski na patenie fundacji Konrada I mazowieckiego]]
[[Plik:Kazimierz_I_kujawski_sealKazimierz I kujawski seal.jpg|166px|right|thumb|Pieczęć Kazimierza I kujawskiego]]
'''Kazimierz I''', "Kazimierz Konradowicz" zwany kujawskim (ur. ok. [[1211]], zm. [[14 grudnia]] [[1267]]) – książę [[Kujawy|kujawski]] od [[1233]], w [[Wielkopolska|wielkopolskim]] [[Ląd (województwo wielkopolskie)|Lądzie]] w latach [[1239]]-[[1261]], w Wyszogrodzie od [[1242]], książę [[Sieradz|sieradzkisieradz]]ki w latach [[1247]]-[[1261]], książę [[Łęczyca|łęczycki]] od [[1247]], książę dobrzyński [[1248]].
 
==Pokrewieństwo==
 
== Pokrewieństwo ==
Kazimierz I był drugim pod względem starszeństwa synem [[Konrad I mazowiecki|Konrada I mazowieckiego]] i [[Agafia Światosławówna|Agafii]], księżniczki [[Ruś Kijowska|ruskiej]] z rodu [[Rurykowicze|Rurykowiczów]], córki księcia [[wołyń]]skiego [[Światosław III Wołyński|Światosława III]].
 
== Rządy ==
 
Własne księstwo – [[Kujawy]] (sensu stricto bez ziemi dobrzyńskiej i sieradzko-łęczyckiej) Kazimierz otrzymał jeszcze za życia ojca w [[1233]]. W [[1239]] księstwo Kazimierza zostało powiększone o wydzieloną z [[Wielkopolska|Wielkopolski]] kasztelanię lądzką otrzymaną z tytułu posagu swojej drugiej żony, [[Konstancja wrocławska|Konstancji]]. W latach następnych aktywnie wspierał awanturniczą politykę ojca, co w [[1242]] przyniosło mu zdobyty na [[książęta gdańscy|książętach gdańskich]] Wyszogród (obecnie część Bydgoszczy).
 
[[31 sierpnia]] [[1247]] zmarł ojciec księcia Konrad I mazowiecki. Na mocy pozostawianego testamentu większość dzierżonego jeszcze obszaru – księstwo sieradzko-łęczyckie oddał najmłodszemu synowi [[Siemowit I mazowiecki|Siemowitowi I]] (Mazowsze [[Czersk]]ie przypadło najstarszemu [[Bolesław I mazowiecki|Bolesławowi]] od [[1233]] [[książęta mazowieccy|księciu płockiemu]]). Z zaistniałego wówczas podziału nie był zadowolony Kazimierz i korzystając z zaskoczenia jeszcze w [[1247]] zaatakował braci (przebywających w [[Płock]]u na uroczystościach pogrzebowych ojca), usuwając ostatecznie Siemowita z jego dziedzictwa. Najmłodszy Konradowic znalazł się więc na łasce Bolesława.
 
Do kolejnej zmiany sytuacji geopolitycznej w tej części Polski doszło już w [[1248]], kiedy bezpotomnie zmarł Bolesław mazowiecki zostawiając całość swojego księstwa Siemowitowi. Również tym razem Kazimierz, korzystając z zamieszania obecnego zawsze przy przejmowaniu władzy, wydarł mu ziemię dobrzyńską.
Linia 17 ⟶ 15:
Lata 50. upłynęły Kazimierzowi na próbie realizacji projektu pokojowej chrystianizacji bałtyjskich [[Jaćwingowie|Jaćwingów]]. Polityka księcia spotkała się z oporem sprowadzonych w [[1226]] przez Konrada mazowieckiego [[zakon krzyżacki|Krzyżaków]]. Pomysł ten spodobał się jednak Stolicy Apostolskiej, co doprowadziło nawet w [[1254]] do rzucenia klątwy przez legata papieskiego na zakon za notoryczne łamanie zawartego w celu porozumienia rozejmu. Sprawy nie udało się doprowadzić do końca, głównie z powodu z zaangażowania Kazimierza na innych odcinkach granicy. W celu zaś zabezpieczenia północnych rubieży swojego państwa sprowadził do księstwa [[templariusze|templariuszy]], których osiedlił w [[Łuków|Łukowie]]. Do unormowania stosunków z Krzyżakami doszło jednak dopiero w [[1263]], kiedy zawarto ugodę.
 
Tymczasem nad władztwem Kazimierza zaczęły zbierać się czarne chmury. W [[1258]] książę wielkopolski [[Bolesław Pobożny]], sprzymierzony z księciem zachodniopomorskim [[Warcisław III Pomorski|Warcisławem]] zaatakował Kujawy, domagając się zwrotu bezprawnie przekazanej jego zdaniem przez [[Henryk II Pobożny|Henryka II Pobożnego]] Kazimierzowi kasztelanii lądzkiej. Wyprawa zakończyła się tylko częściowym sukcesem, wobec czego w roku następnym książę wielkopolski zorganizował szeroką koalicję książąt mającą na celu wymuszenie na Kazimierzu ustępstw. W skład utworzonego antykujawskiego przemierza weszli dodatkowo [[książęta krakowscy|książę krakowski]] [[Bolesław V Wstydliwy]], [[książęta mazowieccy|książę mazowiecki]] Siemowit, oraz książę [[Romasn Daniłowicz|Roman]], syn [[Daniel Halicki|Daniela halickiego]]. Wspólna wyprawa koalicjantów zakończyła się pełnym zwycięstwem, wobec czego [[29 listopada]] [[1259]] Kazimierz został zmuszony prosić o pokój, obiecując oddanie Bolesławowi Pobożnemu spornej kasztelanii.
 
Realizacja zawartej umowy napotkała jednak spore trudności, wobec czego w [[1261]] doszło do ponownej wyprawy sprzymierzonych przeciwko księciu kujawskiemu. Korzystając z tego zamieszania, upomniał się o swoją własną dzielnicę najstarszy syn Kazimierza, [[Leszek Czarny]], zagrożony groźbą wydziedziczenia na skutek knowań macochy księcia, [[Eufrozyna opolska|Eufrozyny opolskiej]]. Tak więc ostatecznie Kazimierz w [[1261]] musiał nie tylko zrezygnować z utraconej w toku wyniszczającej księstwo wojny w latach [[1258]]-[[1261]] kasztelanii lądzkiej, ale został zmuszony wydzielić również synowi księstwo [[Sieradz|sieradzkiesieradz]]kie.
 
Kazimierz I kujawski zmarł [[14 grudnia]] [[1267]] i pochowany został w katedrze [[Włocławek|włocławskiej]].
 
Był trzykrotnie żonaty. Pierwszą żoną była nieznana bliżej Jadwiga, według przypuszczeń niektórych historyków córka księcia wielkopolskiego [[Władysław Odonic|Władysława Odonica]]. Małżeństwo pozostało bezdzietne. Drugą żoną księcia była córka [[książęta wrocławscy|księcia śląskiego]] Henryka II Pobożnego, [[Konstancja wrocławska|Konstancja]]. Kazimierz w posagu Konstancji otrzymał kasztelanię lądzką, która następnie stała się przyczyną długotrwałego konfliktu z [[książęta wielkopolscy|księciem wielkopolskim]]. Z Konstancją doczekał się dwóch synów - [[Leszek Czarny|Leszka Czarnego]] i [[SiemomysłZiemomysł inowrocławski|Siemomysła]]. Wreszcie trzecie małżeństwo Kazimierz zawarł z księżniczką opolską [[Eufrozyna opolska|Eufrozyną]]. W posagu żony otrzymał wówczas część Wielkopolski, tzw. ziemię [[Ruda Wielkopolska|rudzką]]. Z powodu jednak szybkiej akcji księcia [[Przemysł I|Przemysła I]] posiadłości tej nie zdołał objąć. Z Eufrozyną miał Kazimierz trzech synów: [[Władysław I Łokietek|Władysława Łokietka]], [[Kazimierz II łęczycki|Kazimierza II]] i [[Siemowit dobrzyński|Siemowita]], oraz córkę [[Eufemia kujawska|Eufemię]], żonę [[Księstwoksięstwo Halickiehalicko-wołyńskie|władcy halickiego]] [[Jerzy I (książę halicko-wołyński)Lwowic|Jerzego I]].
 
==Drzewo genealogiczne==
 
== Drzewo genealogiczne ==
{{Tree|ojciec_ojca=[[Kazimierz II Sprawiedliwy]]<br />zm. [[5 maja]] [[1194]]|matka_ojca=[[Helena znojemska]]<br />zm. między [[1202]] a [[1206]]
|ojciec_matki=[[Świętosław Igorewic]]<br /> zm. [[1212]]|matka_matki=[[Jarosława Rurykowicz]]|ojciec=[[Konrad I mazowiecki]]<br />zm. [[31 sierpnia]] [[1247]]|matka=[[Agafia Światosławówna]]<br /> zm. po [[31 sierpnia]] [[1247]]|osoba=Kazimierz I<br />zm. [[14 grudnia]] [[1267]]}}