Wikipedia

Chlotar I: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
WikitanvirBot (dyskusja | edycje)
111 611 edycji
m r2.7.1) (Robot dodał uk:Хлотар I
Tomspike (dyskusja | edycje)
132 edycje
lit. poprawa odesłania
Linia 1:
'''Chlotar I''' (ur. ok. [[497]] w [[Soissons]], zm. [[29 listopada]] [[561]]), zwany '''Starym''' - król [[Frankowie|Franków]], jeden z synów [[Chlodwig I|Chlodwiga]].
 
Po śmierci ojca w [[511]] jako spadek po ojcu dostał [[Neustria|Neustrię]] z głównym miastem Soissons. Jednakże ChlodarChlotar był zbyt ambitny, aby długo pozostać na swej dzielnicy.
Był głównym prowokatorem morderstwa synów swego brata [[Chlodomer]]a w [[524]], gdy ten poległ w czasie wyprawy przeciwko [[Burgundowie|Burgundom]], w bitwie koło [[Vézeronce-Curtin|Vezeronce]], w okolicy Vienne<ref>Grzegorz z Tours, Historia Franków, tłum. K. Liman, ks. T.Richter, Kraków 2002, III 6</ref>. Chlotar zaplanował morderstwo wraz z bratem [[Childebert I|Childebertem I]], a gdy ten zapragnął wycofać się z okrutnego przedsięwzięcia, osobiście zamordował 10-letniego Teodowalda[[Teudebald (syn Chlodomera)|Teudebalda]] i 7-letniego Guntara[[Gunter (syn Chlodomera)|Guntera]]. Najmłodszego z synów - [[Clodoald|Chlodowalda]] ukryła matka Chlotara - [[Święta Klotylda|Chrodechilda]]. Został on duchownym, ściął włosy i zrzekł się władzy<ref>Grzegorz z Tours, Historia Franków, tłum. K. Liman, ks. T.Richter, Kraków 2002, III 18</ref>. Po zabiciu bratanków Chlotarowi przypadły miasta [[Tours]] i [[Poitiers]].
 
Wziął udział w kilku wyprawach przeciw [[Burgundia|Burgundii]] i po jej zniszczeniu w [[534]] dostał [[Grenoble]], [[Die]] i kilka innych miast. Gdy [[Ostrogoci]] przekazali Frankom [[Prowansja|Prowansję]], Chlotar uzyskał [[Orange (Vaucluse)|Orange]], [[Carpentras]] i [[Gap]]. W [[531]] wyruszył zze swym bratankiem [[Teodebert I|Teodebertem I]] na [[Turyngowie|Turyngów]], a w [[542]] wraz z bratem [[Childebert I|Childebertem I]] na [[Wizygoci|Wizygotów]] w [[Hiszpania|Hiszpanii]]. Po śmierci syna Teodeberta, [[Teudebald]]a w [[555]], Chlotar zajął jego ziemie. Po śmierci Childeberta w [[558]] został jedynym królem Franków.
 
Prócz tego władał większą częścią [[Niemcy|Niemiec]], podejmował wyprawy przeciw [[Saksonia|Saksonii]] i przez pewien czas dostawał od niej coroczny trybut 500 [[krowa|krów]]. Koniec jego panowania to czasy wewnętrznych tarć w kraju, a syn Chlotara, [[Chram]], kilkakrotnie przeciw niemu [[Powstanie|występował]]. Jadąc do [[Bretania|Bretanii]], gdzie skrył się buntownik, Chlotar ''uciszył go'', zamykając go razem z żoną i dziećmi w domku, który podpalił. Obezwładniony wyrzutami sumienia, pojechał do Tours błagać o przebaczenie przy grobie [[Marcin z Tours|św. Marcina]]. Zmarł niedługo po tym, [[29 listopada]] [[561]].
Linia 15:
Jego drugą żoną została, ok. [[532]], [[Radegunda z Turyngii|Radegunda]], córka króla [[Turyngia|Turyngii]], [[Bertachar]]a, którego wcześniej Chlotar wraz z bratem pokonał. Została ona później [[kanonizacja|kanonizowana]]. Nie mieli dzieci.
 
Trzecią żoną Chlotara była [[Ingunda (żona Chlotara I)|Ingunda]], z którą miał 5 synów i córkę:
* Guntar, zmarł wcześniej od ojca
* Childeryk, zmarł wcześniej od ojca
Linia 25:
Kolejną żoną króla była [[Aregunda|Arnegunda]], siostra Ingundy. Miał z nią syna [[Chilperyk I (władca Neustrii)|Chilperyka]], późniejszego króla [[Neustria|Neustrii]].
 
Ostatnią żoną Chlotara była [[Chunsina]] (prawdopodobnie była jedynie konkubiną), z którą miał syna [[Chram|Chrama]], który zbuntował się przeciw ojcu.
 
Po śmierci wnuka swego brata [[Teudebald|Teudebalda]] wziął sobie jego żonę [[Waldrada|Waldradę]] jako nałożnicę lub na żonę.
 
{{Przypisy}}
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Chlotar_I”