Feliks Jabłczyński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Bibliografia: usunięcie stuba tematycznego |
WP:SK, ++, źródła/przypisy |
||
Linia 3:
Studiował w [[Tartu|Dorpacie]]. Był członkiem stowarzyszenia "Sztuka". Pisał nowele i powieści, które charakteryzowały się dekompozycją, chaotycznością. Czasami jego twórczość przypomina metodę tzw. [[strumień świadomości|strumienia świadomości]]. Poruszał problemy egzystencjalne.
Zajmował się malarstwem – w 1891 wystawił pierwszy w Polsce obraz symboliczny (''Śpiąca królewna''). Był uzdolniony muzycznie. Podróżował z [[Józef Pankiewicz|Józefem Pankiewiczem]] do Włoch północnych w 1893. W latach 1902-1903 wybrał się w tamte strony po raz drugi. Grafika weszła w zakres jego zainteresowań ok. 1907 r. Zakaz posiadania prasy akwafortowej zmusił go do poszukiwań własnych metod tworzenia odbitek. Artysta zaczął używać ceraty i tektury jako [[forma drukowa|formy drukowej]] oraz [[Wyżymaczka|wyżymaczki]] jako prasy dochodząc do wynalezienia [[ceratoryt]]u i [[ziarnoryt]]u. W swoich pracach przedstawiał głównie architekturę włoską i polską, szczególnie zaś lubił uwieczniać Warszawę. Nie były to tradycyjnie widoki miasta, ale przesycone tajemniczą aurą przedstawienia wypełnione elementami fantastyki.
Lata 1909-1911 artysta spędził w Paryżu, gdzie kontynuował twórczość graficzną. Opatentował także nowy rodzaj [[pastel]]i z dodatkiem [[wazelina|wazeliny]]. Po krótkiej wizycie w Warszawie wrócił do Paryża, gdzie mieszkał do 1913 roku. Później przeniósł się na stałe do Warszawy.
=== Twórczość literacka ===
Linia 13 ⟶ 14:
==== Bibliografia ====
* ''Feliks Jabłczyński : 1865-1928 : monografia zbiorowa'', Franciszek Siedlecki i inni, Warszawa 1938.
* Krystyna Czarnocka, ''Półtora wieku grafiki polskiej'', Wiedza Powszechna, Warszawa 1962.
{{DEFAULTSORT:Jabłczyński, Feliks}}
[[Kategoria:Pisarze Młodej Polski]]
[[Kategoria:
[[Kategoria:Polscy graficy]]
[[Kategoria:Polscy malarze]]
| |||