Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie (ul. Kopernika): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ilustracja |
→Historia: Pierwotnie |
||
Linia 78:
== Historia ==
W tym miejscu jezuici osiedlili się w [[1868]] roku, a dwa lata później postawiono pierwszą kaplicę, która szybko okazała się niewystarczająca. W [[1903]] zapadła decyzja o budowie nowej, okazałej świątyni. Do realizacji przyjęto projekt architekta [[Franciszek Mączyński|Franciszka Mączyńskiego]].
Pierwotnie znajdowała się tu obszerna realność należąca do Piotra Józefa Szyryna, w skład której wchodził ogród owocowo-jarzynowy, tzw. Pałacyk Angielski oraz kompleks mniejszych zabudowań parterowych. Jezuici nabyli tę posiadłość za 16 tys. [[Złoty reński|złr.]] Prowizoryczną kaplicę na lat 30 postanowiono umieścić w budynku stojącym przy dzisiejszej ul. Kopernika. W czerwcu 1869 r. przystąpiono do rozbiórki tego domu, pozostawiając jedtnie fundamenty i ściany nośne. Do pozostawionych murów dobudowano zakrystię z górną kaplicą (św. Alojzego) i babiniec oraz położono nowy dach. W 1870 ułożono posadzkę z płyt wykonanych z belgijskiego marmuru i wzniesiono łukowe arkady, oddzielające dwie boczne nawy od nawy głównej. Następnie wyprofilowano beczkowe sklepienie oraz założono półokrągłe kolorowe okna w żelaznych okuciach. Ukończona budowla miała 21 m długości, 11 m szerokości i 9 m wysokości. We wnętrzu kaplicy umieszczono ołtarz główny z przywiezionym z [[Białoruś|Białorusi]] obrazem Serca Jezusowego oraz dwa ołtarze boczne poświęcone Matce Bożej i św. Józefowi (autorem obrazów był [[Antoni Reichenberg]]). W roku 1889 ufundowano nowy, duży, bogato rzeźbiony ołtarz główny, a obrazy w ołtarzach bocznych zastąpiono rzeźbami dłuta Mayera z [[Monachium]]. Później do kaplicy dobudowano jeszcze obszerną salę, w której pomieszczono dodatkową kaplicę, a następnie zakrystię dla kleryków. Poświęcenie kaplicy Najświętszego Serca Jezusowego nastąpiło 28 sierpnia 1870 r. Świątynia służyła wiernym przez 42 lata. Ostatnie nabożeństwo w kaplicy odbyło się 20 maja 1912 r., po czym przeniesiono Najświętrzy Sakrament w mury nowego, wzniesionego obok kościoła. Kaplicę zaczęto rozbierać 21 maja<ref>Marek Żukow-Karczewski, ''Nie istniejące budowle Krakowa. Kaplica Serca Jezusowego'', "Echo Krakowa", 8 III 1994 r., nr 47 (14119).</ref>.
[[1 listopada]] [[1909]] roku biskup sufragan krakowski [[Anatol Nowak]] poświęcił kamień węgielny nowego kościoła. Budowa trwała do [[1912]], jednak wyposażenie i zdobienie kościoła ze względu na działania wojenne się mocno przedłużyły. Ostatecznie oficjalna konsekracja odbyła się [[29 maja]] [[1921]] roku, biskup Anatol Nowak dokonał jej w towarzystwie 24 innych biskupów, którzy przebywali wówczas w [[Kraków|Krakowie]], na [[Konferencja Episkopatu Polski|Konferencji Episkopatu Polski]].
| |||