Batrachomyomachia: Różnice pomiędzy wersjami

Mysz z wysokiego rodu Psicharpaks („porywający okruchy”) po ucieczce przed fretką musiała napić się wody ze stawu. Spotkała tam króla żab Physignathosa („nadymający policzki”), który zaproponował jej, by odwiedziła jego dom. Mysz zgodziła się i wsiadła na grzbiet żaby, która odpłynęła od brzegu. Na jeziorze spotkały węża morskiego, po czym żabi król w panice zanurkował, zapominając o swoim gościu, który utonął. Myszy, ujrzawszy to zajście z brzegu, opowiedziały o tym pozostałym i z godniezgodnie z wolą ojca Psicharpaksa zadecydowały, że wypowiedzą żabom wojnę. Gdy żaby dowiedziały się o przyczynie wojny, zapałały gniewem na swojego króla. Ten wyparł się wszystkiego i nakłonił poddanych do podjęcia wyzwania. Bitwa stoczyła się przy brzegu jeziora. Bogowie postanowili nie mieszać się do walki, jednak gdy bitwa zmieniła się w pogrom żab, [[Zeus]] za namową [[Hera|Hery]] uznał, że musi interweniować, by nie doszło do zniszczenia żabiego rodu. Posłał więc [[kraby]], których pancerze okazały się odporne na mysie ciosy. Myszy musiały uznać wyższość krabów, toteż o zachodzie słońca bitwa się skończyła.