Chilperyk I (władca Neustrii): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
Tomspike (dyskusja | edycje)
przeredagowany
Linia 1:
[[Plik:Portrait Roi de france Chilpéric roy de France.jpg|thumb|Portret Chilperyka I na medalu z brązu z 1720]]
[[Plik:Chilperic I & Fredegunde00.jpg|thumb|Chilperyk I i [[Fredegunda]]]]
'''Chilperyk I''' (ur. [[539]] zm. [[584]] w [[Chelles]]) – najmłodszy z synów [[Chlotar I|Chlotara I]], [[Królowie frankijscy|króla Franków]] i jego żony [[Aregunda|Aregundy]]. Król Neustrii od 561 roku.
'''Chilperyk I''' (ur. [[539]] zm. [[584]]) – jeden z synów [[Chlotar I|Chlotara I]], [[Królowie frankijscy|króla Franków]]. Po śmierci ojca w [[561]] roku bracia – [[Charibert I]], [[Guntram I]], [[Sigebert I]] i Chilperyk – podzielili się królestwem. Chilperykowi I przypadło wówczas [[Soissons]]. Po śmierci brata Chariberta (567 rok) usiłował zająć także jego dzielnicę. Jednak jego działania w tym kierunku spotkały się ze sprzeciwem pozostałych braci, którzy nie chcieli dopuścić do naruszenia przez Chilperyka istniejącej równowagi sił. Był to początek wrogości między nimi. Kiedy Silgeberd poślubił [[Brunhilda (królowa)|Brunhildę]], córkę króla [[Wizygoci|Wizygotów]] [[Atanagild]]y, zazdrosny Chilperyk zawarł małżeństwo z jej starszą siostrą – Galswintą. Małżeństwo nie przetrwało jednak długo. Chilperyk szybko odsunął od siebie żonę, a następnie ją zamordował i poślubił swoją długoletnią kochankę – Fredegundę. Braterski konflikt przybrał w ten sposób na silę, gdyż Brunhilda poprzysięgła zemstę mordercy swojej siostry i skłoniła Sigeberta do wystąpienia przeciwko Chilperykowi. Pod [[Tournai]] Sigebert pokonał jego wojska, ale został jednak zamordowany przez zabójców nasłanych przez Fredegundę (rok 575). Chilperyk podjął wówczas próbę opanowania także jego dzielnicy, którą pod opieką Brunhildy władał syn Sigeberta [[Childebert II (król Franków)|Childebert II]]. Realizację planu uniemożliwiła zbrojna interwencja Guntrama, czwartego z braci. W 581 roku Chilperyk zaproponował Childebertowi II porozumienia, uznające jego prawa w zamian za pomoc w wojnie przeciw Guntramowi. Plany te pokrzyżowała Brunhilda, która w 583 roku skłoniła Childeberta II do zawarcia sojuszu z Guntramem. W 584 roku Chilperyk powracając z polowania został zabity przez nieznanych sprawców.
 
== Wczesne lata panowania ==
Po śmierci ojca w [[561]] roku bracia – [[Charibert I]], [[Guntram I]], [[Sigebert I]] i Chilperyk – podzielili się królestwem. Dzielnice braci miały zostać ustalone w drodze losowania. W tym czasie Chilperyk postanowił zawładnąć skarbcem królewskim znajdującym się w [[Paryż]]u. Zgodne działanie jego braci zmusiło go do podzielenia się skarbcem oraz przyjęcia wyniku losowania. Chilperykowi I przypadła wówczas tereny państwa Franków znajdujące się na północy i północnym - zachodzie ze stolicą w [[Soissons]] zwana [[Neustria|Neustrią]]. Chilperyk uważał, iż jego dzielnica jest za mała w stosunku do dzielnic braci, a zwłaszcza Sigeberta. W [[562]] roku zajął w dzielnicy Sigeberta [[Reims]], gdy jego brat odpierał najazd [[Awarowie|Awarów]] i walczył z [[Turyngowie|Turyngami]]. Sigebert po odparciu wrogów szybko odzyskał Reims i zajął stolicę Chilperyka, a następnie się wycofał i pomiędzy braćmi doszło do zawieszenia broni. W tym czasie żoną Chilperyka była [[Audowera]], której służącą była [[Fredegunda]]. Służąca ta podstępem doprowadziła do rozwodu króla i umieszczenia królowej w klasztorze, sama zaś została kolejną żoną Chilperyka.
 
== Konflikt z Sigebertem ==
'''Chilperyk I''' (ur. [[539]] zm. [[584]]) – jeden z synów [[Chlotar I|Chlotara I]], [[Królowie frankijscy|króla Franków]]. Po śmierci ojca w [[561]] roku bracia – [[Charibert I]], [[Guntram I]], [[Sigebert I]] i Chilperyk – podzielili się królestwem. Chilperykowi I przypadło wówczas [[Soissons]]. Po śmierci brata Chariberta (567 rok) Chilperyk usiłował zająć także jego dzielnicę. Jednak jego działania w tym kierunku spotkały się ze sprzeciwem pozostałych braci, którzy nie chcieli dopuścić do naruszenia przez Chilperyka istniejącej równowagi sił. ByłW towyniku początekpodziału wrogościdzielnicy międzybrata nimiChilperyk otrzymał [[Bordeaux]], [[Limoges]] i [[Cahors]]. Kiedy SilgeberdSigebert poślubił [[Brunhilda (królowa)|Brunhildę]], córkę króla [[Wizygoci|Wizygotów]] [[Atanagild]]y, zazdrosny Chilperyk odsunął Fredegundę i zawarł małżeństwo z jej starszą siostrą – [[Galswinta|Galswintą]]. Małżeństwo nie przetrwało jednak długo. Chilperyk szybko odsunął od siebie żonę, a następnie ją zamordował i ponownie poślubił swoją długoletnią kochankę – Fredegundę. Braterski konflikt przybrał w ten sposób na silę, gdyż Brunhilda poprzysięgła zemstę mordercy swojej siostry i skłoniła Sigeberta do wystąpienia przeciwko Chilperykowi. PodPoczątkowo sprawa została rozstrzygnięta na malbergu (miejscu zgromadzeń ludowych Franków) przez sąd pod przewodnictwem Guntrama. Chilperyk w ramach zadośćuczynienia miał oddać Brunhildzie miasta ofiarowane jego żonie Galswincie jako podarunek ślubny. Chilperyk się na to zgodził jednakże w tym samym czasie zajął miasta Sigeberta [[TournaiTours]] i [[Poitiers]]. Konflikt braci ostatecznie przerodził się w wojnę domową, która przez następne 50 lat pustoszyła królestwo Franków. Sigebert pokonałszybko jegozajął wojskaprawie całe królestwo Chilperyka, alektórego wraz z żoną oblegał w [[Tournai]]. Sigebert został jednak zamordowany przez zabójców nasłanych przez Fredegundę (rok 575). Chilperyk podjął wówczas próbę opanowania także jego dzielnicy, którą pod opieką Brunhildy władał syn Sigeberta [[Childebert II (król Franków)|Childebert II]]. Realizację planu uniemożliwiła zbrojna interwencja Guntrama, czwartego z braci. W 581 roku Chilperyk zaproponował Childebertowi II porozumienia, uznające jego prawa w zamian za pomoc w wojnie przeciw Guntramowi. Plany te pokrzyżowała Brunhilda, która w 583 roku skłoniła Childeberta II do zawarcia sojuszu z Guntramem. W 584 roku Chilperyk powracając z polowania został zabity przez nieznanych sprawców.
 
== Ostatnie lata ==
Wiosną [[576]] roku Chilperykiem wstrząsnęła wiadomość, iż jego syn [[Meroweusz (syn Chilperyka I)|Meroweusz]] poślubił w Rouen królową Brunhildę. Na skutek knowań Fredegundy, w [[577]] roku Meroweusz został zabity. W [[580]] roku zmarło na skutek zarazy dwóch synów Chilperyka i Fredegundy. Fredegunda obwiniła swego pasierba Chlodwiga, który na jej polecenie i za milczącą zgodą Chilperyka został zamordowany. W 581 roku Chilperyk zaproponował Childebertowi II porozumienia, uznające jego prawa w zamian za pomoc w wojnie przeciw Guntramowi. Plany te pokrzyżowała Brunhilda, która w [[583]] roku skłoniła Childeberta II do zawarcia sojuszu z Guntramem. We wrześniu [[584]] roku Chilperyk powracając z polowania został zabity przez nieznanych sprawców. Kronikarz [[Fredegar]] wskazuje, iż za zabójstwem stała Fredegunda podejrzewana przez króla o romans z [[Majordom|majordomem]] Neustrii [[Landric|Landricem]]. Jego następcą na tronie Neustrii został czteromiesięczny syn [[Chlotar II]].
 
== Potomstwo ==
Z pierwszą żoną [[Audowera|Audowerą]] miał piątkę dzieci:
 
* Teudeberta zginął w bitwie w 575 roku w czasie wojny z Sigebertem,
* [[Meroweusz (syn Chilperyka I)|Meroweusza]],
* Chlodwiga zamordowanego z rozkazu Fredegundy,
* Hildewindę z rozkazu Fredegundy zgwałcona i zamknięta w klasztorze w Poitiers,
* Basinę zakonnicę i przywódczynię buntu zakonnic w Poitiers.
 
Z [[Galswintą|Galswinta]] Chilperyk nie miał dzieci.
 
Dzieci Chilperyka i [[Fredegundy|Fredegunda]] to:
* Chlodobert zmarły w 580 roku na zarazę,
* Samson ur. 575 roku w Tournai, zmarł w 577 roku,
* Dagobert zmarły w 580 roku na zarazę,
* Teuderyk zmarł w początku 584 roku na dyzenterię,
* Rigundis zaręczoną z królem wizygockim [[Rekkared I|Rekkaredem]],
* [[Chlotar II]] następca ojca.
 
== Chilperyk I w kulturze ==
Linia 8 ⟶ 36:
== Bibliografia ==
* [[Gustav Faber]], ''Merowingowie i Karolingowie'', PIW, Warszawa 1994.
 
== Linki zewnętrzne ==
* [http://fmg.ac/Projects/MedLands/MEROVINGIANS.htm#_Toc184188203 Medieval Lands - Merovingians]
 
{{Poprzednik Następca|urząd=[[Królowie frankijscy|król Franków salickich (Neustria)]]