Tadeusz Ostrowski (lekarz): Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Ostrowski Tadeusz.jpg|thumb|180px|right|thumb|Tadeusz Ostrowski]]'''Tadeusz Ostrowski''' (ur. [[4 lipca]] [[1881]] w [[Wiedeń|Wiedniu]], zamordowany z 3/4 lipca [[1941]] we [[Lwów|Lwowie]]) – polski lekarz, [[chirurgia|chirurg]], taternik, syn Antoniego Ostrowskiego, dentysty, i Elżbiety Mauler de Elisenau (Austriaczki).

Wprowadzał i upowszechniał pionierskie w Polsce metody chirurgicznego leczenia raka sutka, gruźlicy gruczołu sutkowego, stosowania operacji Thalmy w marskości wątroby, leczenia raka krtani, nerki wędrującej, chorób woreczka i dróg żółciowych. Pierwszy w Polsce (wraz z W. Brossem) wykonał [[Lobektomia|lobektomię]].

Hobbistycznie był taternikiem i alpinistą., Pionierempionierem taternictwa bez przewodnika.

W okresie sowieckiej okupacji Lwowa nadal prowadził działalność naukową, kierownik radzieckiej Kliniki Chirurgicznej w Lwowskim Instytucie Medycznym. W sierpniu 1940 był gościem Wszechzwiązkowego Komitetu ds. Nauki [[ZSRR]] w Moskwie<ref>[Dzieje najnowsze: Tom 14, PAN, 1983]</ref>. Zamordowany przez Niemców na Wzgórzach Wuleckich w nocy z 3 na 4 lipca 1941 wraz z żoną, Jadwigą Ostrowską z domu Szczuką ([[1882]]–[[1941]]), przyjaciółmi (chirurgiem [[Stanisław Ruff|Stanisławem Ruffem]] z żoną i synem) i domownikami podczas [[mord profesorów lwowskich|mordu profesorów lwowskich]].

Profesor Ostrowski słynął ze swojego umiłowania do kolekcjonowania dzieł sztuki. To bezpośrednio przyczyniło się prawdopodobnie do tego, że wraz z nim zostali aresztowani wszyscy domownicy. Pozwoliło to nazistom na dokonanie całkowitego rabunku zgromadzonych przez profesora cennych eksponatów. W roku 1943 zbiory Ostrowskiego zostały prawdopodobnie zabrane do Holandii przez funkcjonariusza SD i lwowskiego kolekcjonera [[Pieter Menten|Pietera Mentena]].