Operacja mgińska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mirkus (dyskusja | edycje)
→‎Zabacz także: poprawa linków
Linia 26:
 
== Sytuacja==
Po zajęciu miejscowości [[Mga]] (Okręg [[Kirow|Kirowski)]] przez wojska niemmieckie [[29 sierpnia]] [[1941]] ostatnia kolejowa magistrala, wiążąca [[Leningrad]] z krajem, została się sparaliżowanejsparaliżowana. W wyniku [[Operacja Iskra]] [[18 stycznia]] [[1943]] roku utworzył się korytarz szerokością 8—11 km. Po tym [[Stawka]] przed radzieckimi wojskami postawiło zadanie rozgromić [[Mga|mgińsko]]-[[Siniawino|siniawińskim]] ugrupowanie przeciwnika, odblokować [[Kirow|kirowską magistralę kolejową]] i, w ten sposób, przywróćić trwałe połączenie [[Leningrad]]u z krajem.
 
Jednakże, ofensywne operacje frontów [[Front Leningradzki | Leningradzkiego]] i [[Front Wołchowski| Wołchowskiego]] w lutym – początku kwietnia [[1943]] roku nie osiągnęły oczekiwanych rezultaów. Niemieckie wojska trwale utrzymywały front według linii Arbuzowo — [[Siniawino]] — Gontowa Lepka i po dawnemu utrzymywali [[Mga|mgiński węzeł kolejowy]] i panujące w tym okręgu [[Siniawino|Wzgórza Siniawińskie]]. Zbudowane w krótkim terminie odgałęzienie [[Polany]] — [[Szlisselburg]] wzdłuż południowego wybrzeża [[Ładoga]] ([[Droga zwycięstwa]]) przechodziła na pewnych odcinkach w 3-4 kilometrach od niemieckich artyleryjskich pozycji i była systematycznie ostrzeliwana. Łącznność [[Leningrad]]u z resztą kraju nie była całkowita.