Orda (syn Dżocziego): Różnice pomiędzy wersjami

Tak długi okres bez nowego Wielkiego Chana był spowodowany przede wszystkim sprzeciwem Batu wobec kandydatury [[Gujuk|Güjüka]] (1246 - 1248), najstarszego syna Ugedeja, do którego żywił on osobistą animozję. Ostatecznie Batu musiał ustąpić, niemniej nie przybył osobiście na [[kurułtaj]] w roku 1246, na którym wyniesiono Güjüka do władzy, lecz wysłał delegację książąt z ułusu Dżocziego pod przewodnictwem Ordy. Orda wraz z [[Jisü Möngke]] (1246 - 1251) dokonał usadowienia Güjüka na tronie podczas kulminacji uroczystości [[intronizacja|intronizacyjnych]]. Po formalnym objęciu władzy przez Güjüka Czyngisydzi przystąpili do rozstrzygania bieżących spraw [[imperium mongolskie|imperium]], przy czym najbardziej palącą kwestią było osądzenie brata Czyngis-chana [[Temüge Otczigin]]a (zm. 1246), który próbował zagarnąć urząd Wielkiego Chana dla siebie. Przeprowadzenie dochodzenia w tej sprawie powierzono właśnie Ordzie i [[Mongke|Möngkemu]] (1251 - 1259), którzy dokonali tego z zachowaniem poufności, nie korzystając z niczyjej pomocy. Uznali oni że Temüge jest winny i za ich rekomendacją został on stracony. Bez wątpienia Orda odgrywał prominentną rolę podczas kurułtaju, co mogło się wiązać z zabiegami Güjüka o zjednanie sobie potomków Dżocziego, ale także z faktem, iż po śmierci [[Czagataj]]a (zm. 1244/1245) był on najstarszym żyjącym potomkiem Czyngis-chana, co wiązało się ze znacznym prestiżem.

 

 

== Bibliografia ==