Ignacy Kim Che-jun: Różnice pomiędzy wersjami

Ignacy Kim Che-jun był wnukiem Piusa Kim Chin-hu, męczennika z 1814 r. i ojcem [[Andrzej Kim Tae-gŏn|Andrzeja Kim Tae-gŏn]] pierwszego [[ksiądz|księdza]] [[katolicyzm|katolickiego]] pochodzenia koreańskiego. Jeden z jego zięciów doniósł władzom, że Ignacy Kim Che-jun jest katolikiem, w efekcie czego został aresztowany. Traktowano go jako przestępcę nie tylko dlatego, że był chrześcijaninem, ale zwłaszcza z powodu, że pozwolił swojemu synowi udać się do [[seminarium duchowne|seminarium]] do [[Makau]]. Pod wpływem tortur Ignacy Kim Che-jun wyrzekł się wiary. Mimo to nie został uwolniony, ponieważ nie wybaczono mu, że jego syn był seminarzystą. Uwięzieni z nim katolicy, tłumaczyli, że nie odzyska wolności i namawiali go, by odwołał swoją [[apostazja|apostazję]]. W efekcie zwrócił się do wyższego sędziego i odwołał wyrzeczenie wiary. Ponownie poddano go torturom, tym razem nie przyniosły jednak spodziewanych efektów. Został ścięty [[26 września]] [[1839]] r. w [[Seul]]u w miejscu straceń za Małą Zachodnią Bramą razem z ośmioma innymi katolikami ([[Magdalena Hŏ Kye-im|Magdaleną Hŏ Kye-im]], [[Sebastian Nam I-gwan|Sebastianem Nam I-gwan]], [[Julia Kim|Julią Kim]], [[Agata Chŏn Kyŏng-hyŏb|Agatą Chŏn Kyŏng-hyŏb]], [[Karol Cho Shin-ch'olŏl|Karolem Cho Shin-ch'olŏl]], [[Magdalena Pak Pong-son|Magdaleną Pak Pong-son]], [[Perpetua Hong Kum-ju|Perpetuą Hong Kum-ju]] i [[Kolumba Kim Hyo-im|Kolumbą Kim Hyo-im]]).