Święty Hieronim w pracowni (obraz Antonella da Messiny): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Tematyka obrazu: drobne redakcyjne
Linia 13:
 
== Tematyka obrazu ==
Obraz przedstawia [[Hieronim ze Strydonu|świętego Hieronima]] w pracowni, na tle architektury w otoczeniu symbolicznych przedmiotów. Postać świętego można obserwować przez otwarte okno. Święty odziany jest w strój [[kardynał|kardynalski]] i swoją pozą oddaje charakter uczonego humanisty. Wnętrze ozdobione jest posadzką wyłożoną [[majolika|majolikowymi]] płytkami, [[arkada|arkadową]] galeryjką i pięcioma oknami, za którymi widoczny jest pejzaż i niebo z jaskółkami. Przez okno wpada światło dzienne, które z prawej i z lewej strony pada z przeciwnych kierunków. Główne światło, rozjaśniające postać Hieronima i wnętrze pracowni, harmonizuje z bocznymi, co daje efekt świetlny na posadzce. Pracownia znajdująca się w centralnym punkcie umieszczona została w pomieszczeniu przypominającym [[nawa|nawę]] gotyckiego kościoła. Na obrazie przedstawiono różnorodność architektoniczną: [[kolumnadaPerystaza|kolumnadę]] [[renesans]]owego [[krużganek|krużganka]], okno mieszczańskiego domu, przęsło [[gotyk|gotyckie]] oraz późnogotycki [[portyk]]. Na pierwszym planie u dołu Messina namalował kuropatwę i pawia.
 
Obraz jest przykładem połączenia sztuki włoskiej z flamandzką. Monumentalna kompozycja oraz nasycenie szczegółami są typowe dla włoskiego [[XV wiek|XV-wiecznego]] malarstwa. Początkowo dzieło było przypisywane malarzowi niderlandzkiemu [[Jan van Eyck|Janowi van Eyckowi]] lub [[Hans Memling|Hansowi Memlingowi]]. Messinie, który kształcił się w [[Neapol]]u, nieobce było malarstwo mistrzów katalońskich, prowansalskich i flamandzkich i prawdopodobnie znał dzieła Jana van Eycka, na którym mógł się wzorować.