Guy Simonds: Różnice pomiędzy wersjami

== II wojna światowa ==

=== 1939-1942 ===

Po wybuchu wojny został awansowany na majora i otrzymał stanowisko w sztabie [[1 Kanadyjska Dywizja Piechoty|1 Kanadyjskiej Dywizji Piechoty]]. W grudniu [[1939]] roku przybył wraz z jej oddziałami do Wielkiej Brytanii. Szybko piął się po kolejnych szczeblach kariery. W lipcu [[1940]] roku objął dowództwo nad 1 Regimentem Królewskiej Kanadyjskiej Artylerii Konnej, od maja [[1941]] kierował sztabem [[2 Kanadyjska Dywizja Piechoty|2 Kanadyjskiej Dywizji Piechoty]], a we wrześniu [[1942]] został dowódcą 1 Kanadyjskiej Brygady Piechoty<ref name="juno"/>.

=== Kampania włoska ===

 

Według Montgomery'ego Simonds był podczas II wojny światowej "jedynym kanadyjskim oficerem kompetentnym do dowodzenia na najwyższym szczeblu". Zdaniem [[Omar Bradley|Omara Bradleya]] był "najlepszym kanadyjskim generałem", a [[Miles Dempsey]] określił go jako swojego najlepszego dowódcę korpusu<ref name="juno"/>. Amerykański historyk Victor Brooks wytyka Simondsowi opieszałość w zamknięciu Kotła Falaise, mimo to opisuje go jako wszechstronnego, pomysłowego i najbardziej efektywnego alianckiego dowódcę szczebla korpusu podczas kampanii normandzkiej<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Brooks|imię=Victor|tytuł=The Normandy Campaign : from D-Day to the liberation of Paris.|wydawca=Da Capo Press|miejsce=Cambridge|data=2002|isbn=978-0306811494}}</ref>. Natomiast kanadyjski historyk Jack Granatstein pisze o nim jako "najlepszym kanadyjskim żołnierzu II wojny światowej"<ref name="juno"/>.

== Działalność powojenna ==

Po zakończeniu działań wojennych dowodził kanadyjskimi wojskami okupacyjnymi w Niemczech, po czym przeniósł się do Wielkiej Brytanii, gdzie wykładał w [[Royal College of Defence Studies]]. W [[1949]] roku powrócił do Kanady i objął stanowisko rektora RMC. W latach [[1951]]-[[1955]] pełnił funkcję Szefa Sztabu Generalnego Kanadyjskiej Armii. Był odpowiedzialny za jej reorganizację w obliczu [[wojna koreańska|wojny koreańskiej]] oraz wstąpienia Kanady do [[NATO]]. W [[1956]] roku przeszedł w stan spoczynku<ref name="juno"/>.